Deze zaterdag zijn we, de Zeijerwiekers, verder gegaan met het ‘leeghalen’ van het Meestersveen.

Menno hielp ons daarbij. Met z’n trekker lierde hij met enorm geweld de ene stronk na de andere uit het zompige veen. John en Henk assisteerden hem daarbij in lekkende waadbroeken vanuit het water en Danny en Douwe vanaf de kant. Het ging mooi. Zo mooi dat Douwe op een gegeven moment zelfs de boom in kon.

Door het ‘open trekken’  van het veen krijgt de aansluiting met het Wiekersholt niet alleen letterlijk maar vooral ook visueel vorm. Van de stobben gaan we straks een, prachtig woord, ‘stobbenburcht’ maken. (Ik zie al een prachtig verhaal verschijnen over veenridder Roland die vanuit Stobbenburcht allerlei avonturen beleeft in en rond Zeijen).

 

Terwijl de ene helft dus in het veen aan het stoeien was, hebben Hetty en Thalling gecertificeerd en nagenoeg geluidloos langs het hekwerk bij het Wiekersholt gemaaid met de bosmaaiers. Het hek weer grasvrij.

Bij de nazit leek het wel lente; buiten in een kring met een warm zonnetje en een eerste dappere zwempionier die nog wat zit na te rillen…

Het was weer een prachtige ochtend!