Nieuws

Kort overdwars column nr. 402

Herfststukje

Als ik met een tas vol bladeren, takjes en riet van de Wiek af kom lopen wordt me gevraagd of ik een herfststukje ga maken. Mijn antwoord is: ‘nee, ik ben met een kunstproject bezig.’ Ik denk, herfststukjes zijn toch niet meer van deze tijd. Dat was vroeger toen je nog paddenstoelen mocht plukken en mos uit het bos mocht rausjen. Ik heb er wel goede herinneringen aan. Samen met mijn ouders en zusje op zondag het bos in met een mandje. Er was een aardappelmesje mee om de paddenstoelen voorzichtig af te snijden en een schaar om bessentakjes te knippen. We mochten nooit alle paddenstoelen plukken, er moest altijd genoeg blijven staan voor de natuur. Met wat al uit de bomen was gevallen en op de grond lag aan blad, takjes ,eikels en kastanjes, mochten we hele tassen vullen. Ik heb er veel van geleerd, ik leerde namen van allerlei planten en zwammen, maar ook om respect voor de natuur te hebben. Thuis gekomen werden er kranten op de eettafel uitgespreid en waren we de hele zondagmiddag bezig met onze herfststukjes. Buiten waaide het flink en binnen zaten we aan de warme chocolade melk. Terug naar mijn tas vol bladeren van de Wiek. Omdat ik, nu de natuur het zwaar heeft, vind dat je niet zomaar van alles uit de natuur moet plukken, wilde ik me beperken tot het van de grond rapen en het plukken van afstervende planten. Dat lukte niet helemaal. Ik had verschillende vormen nodig voor een reliëf. Ik heb drie stengels olifantsgras afgeknipt en twee takjes brem. Sorry, ik zal het niet meer doen.

 11-11-2022
 Els Windau, Henk

pagina terug