Nieuws

Kort overdwars column nr. 368

Alleswiller

Ik heb er wel eens eerder over geschreven, geloof ik. Ik kan niet met maar één ding bezig zijn. Dat lukt een tijdje, om het ambacht onder de knie te krijgen en dan ineens denk ik, zal ik weer eens beeldhouwen, zal ik weer eens gaan quilten. Ik ben een alleswiller, een ontdekker en een experimenteerder. Het grote ‘moeten’ lijkt verdwenen. Dat is alleen maar sterker geworden sinds ik met pensioen ben. Ik hoef niet meer op zoek naar een baan om in loondienst voor een baas te werken. Dat geeft zoveel rust in mijn hoofd. Binnen een aantal grenzen mag ik helemaal zelf weten waar ik mee bezig ga. Het heeft ook te maken met de spreuk die ik, recht voor me, op de muur waartegen mijn werktafel staat, heb hangen. ‘Schrijven: Inzien dat het een leuke bezigheid is en dat niet laten vergallen door ambities, die als ze niet verwezenlijkt worden, je geluk in de weg staan.’ En dat geldt voor meer dingen, als ik schilder hoef ik geen Vincent van Gogh te zijn, met mijn collages hoef ik niet wereldberoemd te worden, ik ben geen Henry Moore of Brancusi, mijn gedichten hoeven niet perse in een bundel met een ISBN nummer en mijn autobiografie kan ik ook alleen voor mijn familie schrijven. Het is niet zo dat ik geen ambities meer heb. De ambities zijn bijgesteld, realistischer. Ik wil nog steeds mooie dingen maken, technieken leren en vooral experimenteren met het combineren van technieken en materialen. Natuurlijk hangt de lijfspreuk van Pippi ook boven mijn bureau: ’Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’

 14-01-2022
 Els Windau, Henk

pagina terug