Woedend

Ik ben kwaad op dat zootje, dat op het plein in Den Haag massaal de sluiting van de kroegen vierden. Kwaad ook op de Groningse studenten die illegale feestjes hebben gegeven en mensen die blokverjaardagen vieren om het maximum aan bezoekers te ontlopen. Pislink ben ik op mondkapjes weigeraars en weigeraars van de andere maatregelen. Ik erger me kapot aan mensen als Lange Frans en meneer Engel die de boel lopen op te jutten. Woedend als ik lees dat er mensen zijn die het coronavirus hebben en zich niet houden aan quarantaineregels of als mensen zeggen dat het maar een griepje is. Boos op toeristen uit het westen die hier in Drenthe rondlopen alsof er niets aan de hand is. Ik word verdrietig als ik drie vrouwen bij de supermarkt hoor mekkeren dat ze mondkapjes zóóóóó lastig vinden. ‘Stelletje tuttebellen! Er zijn mensen, zoals het zorgpersoneel, die de hele dag met zo’n ding op lopen, jullie alleen maar in de winkels.’ Geïrriteerd raak ik door BN’ers, waarvan ik niet weet waarom ze bekend zijn, die de deskundige uithangen bij Jinek of andere praatprogramma’s, waardoor er alleen maar meer onduidelijkheid ontstaat, wat dan weer leidt tot protesten tegen de maatregelen en weigerachtige mensen. Iedereen heeft groot gelijk als ze zeggen dat ik me niet zo druk moet maken, maar door al die zaken bij elkaar opgeteld, is het coronavirus bezig aan een opmars en lopen tientallen mensen, waaronder mijn zus, het risico dat ze niet geopereerd kunnen worden.