Teststraat

Na de huizenruil, het weekje in Den Haag, heb ik keelpijn en hoofdpijn. Dat had ik al een paar dagen en ik dacht dat de keelpijn werd veroorzaakt door mijn erbarmelijk gesnurk en de hoofdpijn door de verstandskies die eruit moet. Toch zit er op de achtergrond hevige twijfel, die steeds losbarst op het moment dat ik in bed lig en het licht uit doe. Ik ben zonder mondkapje… Ik zal toch niet…? En vervolgens kan ik niet slapen. Op maandag 3 augustus hak ik de knoop door. En ik bel 0800-1202 om een afspraak te maken voor een coronatest. Ik kan kiezen over drie kwartier of 17.00 uur. Doodeng vind ik het, door de door pijn vertrokken gezichten die ik in de media heb gezien. Omdat ik snel last heb van bloedneuzen, neem ik een handdoek mee. De teststraat is makkelijk te vinden, bij de brandweerkazerne in Assen. Ik ben de enige. Twee jonge verpleegkundigen staan me, volledig beschermd, op te wachten. Naam, geboortedatum, de laatste drie cijfers van mijn BSN-nummer. Duidelijke uitleg. En dan… dat wattenstokje waarvan ik vrees dat het in mijn hersenen gaat roeren. Eerst achter in mijn keel, kokhalzen. Rechterneusgat, ‘Arch’. Linkerneusgat, de vloek komt uit mijn tenen. Het doet echt zeer, uren later voel ik het nog. Daarna begint het wachten, wachten op het telefoontje met de uitslag.