Op leeftijd zijn in tijden van corona

Je zal maar boven de zeventig zijn en leest in de krant dat er misschien bepaalde keuzes gemaakt moeten worden als er niet genoeg ic-bedden zijn. Ik heb net een enquête ingevuld waarvan de uitslag een dezer dagen in het DVHN komt te staan. Eén van de vragen was of ik het ethisch verantwoord vind dat mensen boven een bepaalde leeftijd niet op de ic komen. Nee, dat vind ik ethisch niet kunnen. Er zijn mensen van vijfenzeventig die gezonder zijn dat sommige zestigers. In het alleruiterste geval vind ik dat artsen een keuze mogen maken op basis van overlevingskansen. En dan nog, er zal maar gezegd worden dat je uitbehandeld bent omdat er geen plek is. Ik denk dat het verstandig is, om er als oudere nu al goed over na te denken wat je wilt als je in die nachtmerrie terecht komt en dit met je huisarts en vooral met je familie open bespreken. Mijn schoonouders hebben zelf een keuze gemaakt, dit met ons gedeeld en op papier gezet. Hartstikke stoer van ze. Op de enquêtevraag of ik een ic-bed zou afstaan aan een ander heb ik ‘nee’ ingevuld. Ik ben bijna vijfenzestig en gezond. Mijn leven kan - ook met eventueel beschadigde longen door de beademing - nog waardevol zijn, maar mijn antwoord voelt wel heel erg egoïstisch.