Snowbirds

De tweede dag dat we in het zonnige en warme Florida zijn, gaan we met ongeveer vijfentwintig m/v uit eten. Ter ere van de verjaardag van mijn schoondochter Christyl. Erno en ik kennen alleen de schoonmoeder van zoon Thijs, Anny. Op het stoepje voor de ingang van het Italiaanse restaurant maken we kennis met Tod (de man van Anny), oom Bruce, oma en opa, nichtje Corin met haar man en haar drie kinderen. En nog een heleboel zussen, broers, tantes. Het is een vrolijke kennismaking met veel omhelzingen. Corin kent als enige de Nederlandse manier, die van de drie zoenen. Terwijl iedereen er niet over uitgepraat raakt hoeveel Thijs en zijn kinderen op mij lijken, lopen restaurantgasten om ons heen in en uit. Het is heel erg druk. Ondanks dat er besproken is, blijkt dat we een uur moeten wachten. Die drukte is de schuld van de snowbirds. Snowbirds zijn - meestal gepensioneerde - Amerikanen uit de Noordelijke staten waar het nu hartje winter is, daar waar het sneeuwt en vriest. Ze zijn vergelijkbaar met de Nederlanders die een paar maanden in Spanje overwinteren. De benaming snowbirds is vele malen mooier dan overwinteraars. Ik stel voor de vertaling ervan, sneeuwvogels, in de Nederlandse taal te introduceren. Wij wachten geen uur op Italiaans eten. Met z’n allen rijden we naar een buffetrestaurant waar we direct aan tafel kunnen.