Belletje lellen.

In het voorbijgaan in een drukke winkelstraat hoorde ik het weer eens. Een oudere man zei met een diepe zucht ‘Die jeugd van tegenwoordig.’ Ik moest daar even over nadenken, jonge kinderen die zich vreemd gedragen. Een vijftienjarige die de school in brand steekt om zo een ouderavond te voorkomen. Een leerlinge die schoonmaakmiddel in de thee van de lerares doet, omdat ze haar mobieltje niet mag gebruiken. Deze week werd in Den Haag een jongen van negen jaar opgepakt met een molotovcocktail. Voor mij gaan deze zaken ver voorbij het toelaatbare. Ik vraag me wel af of het tegenwoordig anders, slechter, is dan vroeger. Wat deden jongeren toen ik jong was? Een schetenkussen op de stoel van de leraar. Dat was gewoon grappig. Punaises werd al een ander verhaal, niet levensbedreigend maar toch zeer pijnlijk voor lerarenbillen. Natte proppen naar het schoolbord gooien. Onschuldig toch? Op straat haalden we kattenkwaad uit. Belletje trekken en dan hard gillend weglopen. Ongetwijfeld gebeurde er toentertijd ook verschrikkelijke dingen. Vorige week werd er aangebeld, het was al donker. Ik deed de voordeur open en er was niemand. Achter de heg gegiechel. Daarna liepen er twee jongens de voortuin in, ‘We hadden zin in belletje lellen.’ biechten ze op. ‘Dan moet je wegrennen, sukkels!’ probeerde ik ze nog te leren. Volgens mij moeten we helemaal niet klagen over de jeugd van tegenwoordig en die van vroeger niet ophemelen.