Nieuws
Kort overdwars 65, een cursiefje door Els Windau
In de jury
Sinds ik op de school de kinderen help met het uitzoeken van bibliotheekboeken, word ik zo af en toe gevraagd om in een jury te gaan zitten. Het begon met de voorleesjury, samen met de leerlingenraad de winnaar kiezen die het mooiste voorleest van de school. Een hele serieuze jury die let op boekkeuze, voordracht, verstaanbaarheid en hoe de dialogen in het boek worden voorgelezen. De winnaar mag vervolgens mee doen met de gemeentelijke voorleeswedstrijd tussen alle basisscholen in Tynaarlo. Als je die wint en dat is dit jaar Linde uit groep acht gelukt, kan je nog de beste voorlezer van Drenthe worden. Twee jaar geleden werd ik gevraagd om bij de jaarlijkse playbackshow te jureren, dat lukte dat jaar niet door vakantie en vorig jaar niet door de griep. Nu was ik dan eindelijk aan de beurt, samen met meester Geert en nog twee dorpelingen. Ach, mensen wat was dat moeilijk. Ik vond ze allemaal hartstikke goed en wat een lef hadden sommigen om helemaal in hun eentje op het podium te gaan staan zingen en dansen. Toen ik op de lagere school zat durfde ik dat echt niet. In het jaarlijkse toneelstukje op mijn school, stond ik in een door mijn tante Nel gemaakte bloemenjurkje helemaal achteraan verlegen naar de grond te staren. Pas toen ik een jaar of dertig was, durfde ik voor het eerst en met knikkende knieën een presentatie te houden. Het lastige aan jureren, vind ik, dat er meestal niet eentje heel erg veel beter is dan de rest, vaak zijn er drie of vier die het op eenzelfde niveau heel goed doen, en wie kies je dan? In gedachten krijgen ze van mij allemaal de eerste prijs!