Nieuws

Column van Els Windau 68

Het is weer voorbij, die mooie zomer,

Dat zong Gerard Cox in 1973. Tijdloze tekst. Over maandenlang naar uitkijken en winters die maar niet voorbij lijken te gaan. Nachten kort en de dagenlang, de ochtenden vol van vogelengezang. En voor je het weet is het weer voorbij, die mooie zomer.
   De tijd gaat soms zo snel dat ik het nauwelijks kan bijhouden. Mijn verlangen naar zon, zomer, terrasje en strand was ook dit jaar hevig, na al die regen in het voorjaar. Toen was het eindelijk een beetje zomer en voor dat ik het door had was het al weer half augustus. Hoe komt dat toch? De winter lijkt altijd veel langer te duren dan de zomer. Fijne dingen gaan sneller voorbij, denk ik. Dingen die vervelend zijn, zoals koud en nat regenweer, slepen maar door, die zijn vermoeiend.
   Onderzoeken zeggen dat tijd ook sneller gaat naarmate je ouder wordt. Omdat je alles al een keer hebt meegemaakt, minder nieuwe ervaringen doen de klok sneller tikken. Maar hoe zit dat dan met de winter? Die heb ik al zo’n zestig keer meegemaakt, dat kan ik geen nieuwe belevenis meer noemen, die zou dus gevoelsmatig snel voorbij moeten gaan. Ik zal die wetenschapper eens een berichtje sturen, want volgens mij klopt mijn waarneming beter, namelijk dat leuke gebeurtenissen sneller lijken te gaan.
   Onze tijd werd deze zomer voornamelijk bepaald door een grote klus in huis. Een gigaklus die het won van alle andere klussen die we van plan waren aan te pakken. De schoorsteen die wij niet gebruikten, lekte na twee reparaties nog steeds. Als het regende stroomde het water langs de muren, en de schimmel stond op het plafond. Ongezond, ook in een logeerkamer.
   En dan hoop je dat de bouwvakkers meteen op de maandag - na onze vakantie in Denemarken - kunnen beginnen. Maar het was druk, druk, druk bij het bouwbedrijf en dan komen ze een paar dagen later. Twee dagen puin en stof, want als de schoorsteen van het dak ging, kon de schoorsteen in de logeerkamer ook wel weg. De week daarop kwam de stukadoor, hij smeerde meer dan honderdvijftig kilo stucgips gemengd met ruim vijftig liter water op de muur. Ik had geen idee hoeveel tijd dat kost totdat zo’n muur dan droog is. Veel tijd dus, bijna drie weken. In die weken deden we alle restwerkzaamheden, zoals het beschimmelde plafond vervangen en honderd keer stofzuigen om het sloopstof weg te krijgen. Maar ook een dagje Schier en wijntjes drinken in de tuin. Een welbestede zomer met een hoop leuke ervaringen die de tijd juist te snel lieten voorbijgaan.

 

 19-08-2016
 Els Windau, Henk

pagina terug