Ik stop ermee

Ik stop met de wekelijkse column Kort overdwars. Waarom? Er is nooit één reden te noemen voor een besluit. Meestal is het de samenloop van meer factoren. Ik heb mijn directe omgeving gevraagd me te bevragen over het waarom en de zaken die ik noemde waren ‘Ik heb gewoon geen zin meer, ik kan het op dit moment niet opbrengen, ik verval in herhalingen en ik ben leeg.’ Ik loop er al een tijdje tegenaan te hikken dat ik niet iedere week goed weet waar ik over moet schrijven, bij gebrek aan inspiratie. Ook denk ik dat een column voor de website van Zeijen vaker over Zeijen moet gaan. Maar omdat ik me vrijwel niet in het sociale leven in Zeijen beweeg, weet ik nauwelijks wat er speelt. Ik kom niet zo vaak in de kroeg, ik kom daar alleen voor de patat en de heerlijke maaltijden. Omdat ik tijdens corona gestopt ben met vrijwilligerswerk op de school, hoor ik via de ouders en kinderen ook niets meer. En ik ben, omdat ik vrijdagmiddag meestal niet kan, nog nooit in de bibliotheek van Zeijen geweest. Ik wandel in de omgeving, zit in het literatuurgroepje en ga 1 keer per jaar naar de jaarvergadering van de ijsclub. Dat is te weinig om te schrijven over ons fijne dorp. In de loop van de jaren is mijn verhaaltje op vrijdag steeds meer een persoonlijke blog geworden en dat past meer op een eigen website (ga ik vooralsnog niet doen). Pas schreef ik over mijn hekel aan realityshows, ik wil niet dat mijn columns te persoonlijke realityshows over mezelf(en mijn familie)worden. Doorslaggevend hierin is de ziekte van mijn zusje. Ook vindt ik het steeds moeilijker om over ‘kleine dagelijkse dingen’ te schrijven zoals bijvoorbeeld Herman Sandman schrijft in het DvhN. Stoppen met schrijven doe ik niet, er liggen veel beginnetjes voor verhalen en ideeën voor poëzie.

Na acht jaar en een maand komt er met deze ‘Kort overdwars’ een einde aan mijn columns op de website.

Dank aan alle lezers voor jullie altijd leuke en positieve reacties. Dank aan de website dat ik gebruik mocht maken van jullie podium. Speciale dank aan redacteur Henk Duit. Fijn dat je mijn taal- en stijlfouten verbeterde en het vaak roerend met me eens was.