Fietshelm

Een tijdje terug ben ik gevallen met de fiets op de rotonde bij het winkelcentrum aan de Nobellaan. Volgens mij heb ik negatieve fibes op rotondes want de aanrijding met de auto vond ook plaats op een rotonde. Maar goed, ik stond dus gewoon stil op de middenberm, wilde opstappen en doorfietsen omdat een automobilist me voorrang gaf terwijl ik dat daar niet heb. Ik weet nog steeds niet wat er precies gebeurde maar ineens lag ik dus plat onder mijn fiets. Zo’n elektrische fiets is zwaar, mijn been lag in een rare draai en ik kon niet opstaan. Op zo’n moment ben je voor de buitenwereld dus een stokouwe grijze mevrouw die van haar E-bike is gekletterd en ik werd omringt door ongeruste uitgestapte automobilisten en toesnellende voetgangers. ’Gaat het mevrouwtje?’ Ik bits(ik hou er niet van als ze me mevrouwtje noemen): ’Ja, als je nou even die fiets van mij aftilt dan kan ik tenminste opstaan.’ Uiteindelijk kwam ik er vanaf met een paar schaafwonden en twee dagen pijn in mijn heup. Het zette me wel aan het denken. Die fiets kan officieel 25 km per uur, heuvelafwaarts ga ik soms harder. Vallen uit stilstand leverde lichte verwondingen op, wat gebeurt er dan als je 25 km per uur fietst en valt? Daar moet je toch niet aan denken. De fietshelm had ik ruim een jaar geleden gekocht, één keer gedragen en toen niet meer. Deze valpartij heeft me wakker geschud, ik heb de fietshelm uit het stof gevist, aan het stuur gehangen en ik zet dat stomme ding sinds een paar weken altijd op. Ja, het is een stom onhandig ding. Waar laat je hem als je gaat winkelen? In de fietstas zodat ze hem kunnen jatten of hangend aan mijn arm? Gewoon ophouden in de winkel? Erg charmant ziet dat er ook niet uit. Kan me dat wat schelen? Eigenlijk niet. Belangrijker is dat ik mijn hoofd, mijn hersens bescherm voor als ik weer zou komen te vallen.