Het laatste level

Spetterend! Daverend! Hilarisch! Wat een succes! Na een lange voorbereiding door leerkrachten, vrijwilligers, leerlingen en hun vaders en moeders, is afgelopen dinsdagavond de eindmusical van groep 8 samen met groep 7 opgevoerd.

Voor de lezers die er niet bij konden zijn, het verhaal in het kort: De musical speelt zich af in Parijs. Gamer Mitch, een rol van Atlas, is met zijn familie op vakantie in deze grote stad, net als er een belangrijke gamewedstrijd staat te beginnen. Zijn ouders, rollen van Sophie en Julian, willen dat dat hij Parijs ontdekt en willen niets weten van gamen. Mitch verstopt zich om wel mee te kunnen doen met de wedstrijd. Zijn bezorgde ouders gaan naar hem op zoek en er ontstaat een kat en muisspel in Parijs. Tijdens het verstoppen raakt Mitch bevriend met en oudere dame, madame Josephine, een rol van Jet. En dan blijkt dat vriendschap belangrijker is dan gamen.

Bij uitzondering mag ik een kijkje nemen achter de schermen, daar waar alle spelers worden gekleed en geschminkt. Wat zien ze er allemaal prachtig uit, vakwerk dames! Een paar zijn zelfs totaal onherkenbaar, zoals Joni-Lynn in haar rol als Yves de modeontwerper. Regisseuse Elma en juf Marjan lopen alle leerlingen langs voor een laatste check. Als ik Napoleon, een rol van Roy, vraag of hij zenuwachtig is, zegt hij dat hij er geen zin in heeft. Typisch gevalletje van plankenkoorts zullen we maar zeggen, want hij speelt even later de sterren van de hemel. En dan loopt de zaal vol. De spanning stijgt, de uitvoering begint! Op toneel staat de ober en kok Jean-Jacques, een hilarische dubbelrol (snorretje op, snorretje af) van Björn, het terras van het café schoon te vegen. Franse muziek op de achtergrond.

Wat volgt is een aaneenschakeling van mooie scenes en prachtige en goed verstaanbare liedjes. De mooiste? Dat is het ontroerende liedje ‘De dagen met oma’. De hele show is doorspekt met humor. Zoals: het steenkolen Frans van de familie van Mitch, het gortdroge gezicht van Napoleon die de hele zaal mee krijgt in het lied ‘de mars van Napoleon’, de gendarme Gerard (Denny) die niet praat maar alles beantwoordt met gefluit, Yves die tegen haar modellen Douwtje Kroes (Linde) en Kate Mosterd (Esmee) zegt ‘dat ze hun jurk moeten zijn’ en probeer dat maar als je gekleed bent in een dekbedhoes of in de zak van Sinterklaas!), Lowie (Sem)de louche souvenirverkoper en niet te vergeten meneer Banaan, een gamefiguur Roy), om hem hebben we allemaal zo gelachen.

Er is te weinig plek om over alle rollen te schrijven, maar de leerlingen hebben allemaal geweldig gespeeld. Bas, Tessa, Eline, Mark, Maura, Mayke en Sidar, jullie waren fantastisch als Marie, wielrenner, toerist, fotograaf, interviewer, zus van Mitch, reisleider, wielerfan en Vincent van Gogh (met verband om zijn oor). Dat is ook het mooie van deze schoolmusical, er zijn geen specifieke hoofdrollen, iedere leerling heeft een hoofdrol in deze musical. Chapeau!

Oh ja, ik zou het bijna vergeten, het verhaal eindigt met dat Mitch de finale van de gamewedstrijd mist, omdat hij zijn bejaarde vriendin madame Josephine redt als ze vlak voordat het peloton van de Tour de France langskomt met haar rollator de weg oversteekt. Vriendschap is belangrijker dan gamen.