Tekenbeet

Naar aanleiding van mijn vorige column kreeg ik de vraag hoe het mogelijk is dat iemand tien jaar na een tekenbeet aan de gevolgen daarvan kan overlijden. Zo dus: De vriendin waar ik over schreef was tien jaar geleden in Frankrijk en had zoveel muggenbulten, dat er een teek op haar rug over het hoofd is gezien. Weer thuis kreeg ze allerlei vreemde klachten die zij in eerste instantie niet aan een tekenbeet koppelde. Toen er een bultje op haar rug ging ontsteken vond ze een onderhuidse witte teek. Enfin, vriendin werd getest op Lyme, kreeg een antibioticakuur, maar het kwaad was al geschied, de bacterie had zich al door het lichaam verspreid. Na een periode van testen, onderzoeken, doormodderen en toenemende klachten kreeg ze de diagnose neuroborreliose. Een ontsteking van het zenuwstelsel als gevolg van een te late behandeling van een tekenbeet. Deze infectie kan op verschillende manieren tot uiting komen. Hoofdpijn, ernstige vermoeidheid, een scheef gezicht door uitval van de aangezichtszenuw. Er is sprake van pijn en krachtverlies in armen en benen en in het ergste geval nestelt de bacterie zich in de hersenen en krijgt de patiënt klachten die op dementie lijken. Mijn vriendin heeft enorme pech gehad en had zo’n beetje al die verschijnselen. De laatste drie maanden van haar leven verbleef ze in een verzorgingstehuis.

Tot slot ter geruststelling én als waarschuwing: Al de genoemde klachten kunnen optreden in ongeveer de helft van de niet goed of te laat behandelde gevallen van de ziekte van Lyme. Een goed behandelde infectie geeft slechts in zeer uitzonderlijke gevallen aanleiding tot blijvende symptomen. Blijven opletten dus!