Nieuws

Kort overdwars column nr. 364

Klein dorp met een groot hart

Vanaf het moment dat Covid de wereld in kwam, had ik bedacht dat ik er open over zou zijn, als ik corona zou krijgen. Zeker toen ik las dat er mensen zijn die zich er voor schamen. Er valt namelijk niets te schamen. Behalve als je je niet laat vaccineren, dan mag je je doodschamen. Ik hoop dat mijn openheid, mensen over de streep helpt zich wel te laten vaccineren. Mijn familie wordt momenteel hard getroffen door corona ondanks dat we allemaal gevaccineerd zijn. Naast de vier in mijn schoonfamilie en ikzelf, zijn twee van mijn kleinkinderen op school besmet met als gevolg dat het gezin van mijn oudste zoon nu ook in quarantaine is. En dan blijkt het een groot verschil is of je in een dorp of de stad woont. Is er in de stad amper een buur te vinden die iets wil/kan doen, wij kunnen rekenen op zowat het halve dorp voor hulp. Mijn hele leesclubje, de overburen, vrienden in de Margrietstraat, ze willen allemaal boodschappen doen. Bij de bakker worden de kosten van door de buren opgehaald brood opgeschreven tot we weer beter zijn. Er worden kaartjes in de brievenbus gedaan, bloemen bezorgd en we appen de hele dag door met diegenen die ons beterschap wensen of vragen hoe het met ons gaat. We testen donderdag negatief en zijn niet meer besmettelijk. Het herstel gaat langzaam, na een week ben ik koortsvrij, is de droge hoest weg. Maar ik heb nog last van mijn longen en ik ben nog erg moe, het virus lijkt energie te vreten. Het is beslist geen griepje. Als je nog niet gevaccineerd ben, ga dan meteen een afspraak maken om dat wel te doen! Jacky en Joop, Willem en Angelique en al die andere dorpsgenoten, dank jullie wel, wat ongelooflijk fijn dat jullie er voor ons zijn geweest in deze lastige periode. We wonen in een klein dorp met een heel groot hart!

  3-12-2021
 Els Windau, Henk

pagina terug