Lieve weergoden

Ik wil het eens even met jullie over het weer hebben. Ja, ik weet het, het is goed voor de natuur. Het gazon in de achtertuin heeft er in jaren niet zo groen en mooi bij gelegen. Zelfs het gras in de voortuin, waar nooit iets echt goed groeit, doet het fantastisch door al dat vocht. En al die regen is goed voor de grondwaterstand. Ik weet dat allemaal, maar jeetje wat is het triest weer de afgelopen weken. Als er nu vandaag of in het weekend geen zon komt, dan… Ja, wat doe ik dan? De weermannen op tv kan ik er ook de schuld niet van geven. Erno pragmatisch als altijd, zegt dat de gemiddelden toch ergens vandaan moeten komen. Na twee gortdroge zomers kan het niet anders dan dat het een tijdje nat is, beweert hij. Ik ben wat emotioneler en loop te otteren dat ik er helemaal, maar dan ook totaal klaar mee ben. Hebben we eindelijk openslaande deuren is het te nat om buiten te zitten. Hebben we half mei zodat we, als het een beetje regent droog blijven, een afdak gebouwd, is het te koud om buiten te zitten. Nee, ik ga geen terrasverwarming kopen, er zijn grenzen. De voorspellingen voor vrijdag en het weekend zijn optimistisch. Bij het maken van mijn boodschappenlijstje voor het weekmenu, schrijf ik BBQ met twee vraagtekens bij zondag. Daar heb ik zo’n zin in hè, op het terras in het zonnetje, zomerjurk aan, met een wijntje in de hand, stukje kip op de BBQ, stokbroodje. En als het donker wordt naar de sterren staren. Lieve weergoden, doe ons alsjeblieft een beetje zomer, we snakken ernaar!