Onvoorstelbaar onvoorspelbaar

Rudi had een eigen installatiebedrijf. Hij was betrokken bij de bouw van het huis van mijn zus en zwager. Rudi liet mijn zwager meehelpen tijdens het werk aan het huis, om de kosten van de bouw een beetje te drukken. In dat jaar zijn ze bevriend geraakt met Rudi en met zijn gezin. Rudi was een Bourgondiër en een goeierd die voor iedereen klaar stond. Mijn zwager kreeg de smaak te pakken van het installatiewerk. Hij heeft zijn werkzame leven en tot ver na zijn pensioen als manager en directeur gebuffeld en vond het een verademing om op zijn zeventigste met zijn handen aan de slag te gaan. Hij hielp Rudi bij grotere klussen met hand en spandiensten en zwager genoot van het stoere-mannen-onder-elkaar sfeertje. Tot begin februari. De dochter van Rudi raakte besmet met het coronavirus, Rudi en zijn vrouw kregen het ook. Mijn zwager heeft een dag in spanning gezeten na een bezoekje aan de teststraat, en had gelukkig geen corona. Moeder en dochter knapten snel op, maar Rudi werd opgenomen in het ziekenhuis. Het ging niet goed, hij had steeds meer zuurstof nodig. Na een week ging het weer wat beter met hem, hij begon aan een revalidatieprogramma. Tot hij plotseling verslechterde. Rudi werd geïntubeerd en in coma gebracht. Rudi stierf op 1 maart, zijn longen waren te ernstig beschadigd door het virus. Ik blijf me goed aan de maatregelen houden, het virus is zo onvoorstelbaar onvoorspelbaar.