Achterstanden

Er zijn diverse meningen over leerachterstanden bij de jeugd, maar als we zo doorgaan met de schoolgaande en studerende jeugd inpeperen dat ze achterstanden oplopen, gaan ze dat zelf ook nog geloven. Dan krijgen we een coronageneratie die de rest van hun leven dat stempel draagt. Een generatie die over ongeveer tien, vijftien jaar de arbeidsmarkt betreedt en onzeker is over hun kennis omdat ze ‘toentertijd’ achterliepen. Een ‘verloren generatie’ net zoals ze de mensen noemen die tussen 1956 en 1970 geboren zijn, een generatie die door economische crisis moeilijk aan het werk kwam, omdat er geen banen waren. De generatie na de babyboomers. Ik hang tussen die twee generaties in, ik ben een soort verloren geraakte babyboomer. Moeite om een bij mijn kunnen passende goeie baan te vinden, opleidingen afbreken, want er was toch geen werk, geen salarisverhoging durven vragen omdat je blij was dat je überhaupt werk had. Ik heb last van dat stempel gehad. Laten we dat de jeugd van nu besparen. Laten we ze geen negatief stempel geven. Jeugd en jonge kinderen zijn flexibel, ze leren dingen misschien later dan gepland, maar ze leren nu in deze tijd ook andere dingen die net zo essentieel zijn, zoals het belang van fysieke contacten, vriendschap, zorg voor anderen, samen tegen de pandemie en dat niet alles loopt zoals je wilt, dat de wereld niet altijd maakbaar is. Die ervaringen kunnen hen juist een sterke generatie maken.