Daar zijn we ook weer goed doorheen gekomen

Kerst bedoel ik. Anders dan anders. Maar absoluut niet vervelend. Kerstavond met de kinderen in Den Haag een beeldbelkaasfondue gedaan. Tweeëneenhalf uur met de laptop op tafel. Erno in een foute kersttrui, ik in de glimmertjes, Tom keurig in overhemd en Benjamin met kerstmuts. De gebruikelijke kaasfondue grapjes als iemand zijn stukje brood in de pan liet vallen, te beginnen met stokslagen. Ik weet niet eens meer uit welk (strip)verhaal dit komt, zo ingeburgerd zijn deze grappen in onze familie. Tussen de maaltijd en het toetje, cadeautjes uitpakken. Om de beurt de kring rond. Het beeld op het beeldscherm was zo, dat het net leek alsof onze tafels tegen elkaar aangeschoven waren. Erno en ik kregen Amerikaanse sokken, lichtgewicht, made in Vermont en met levenslange garantie. ‘Dat moet ik nog beleven’ zei ik. Erno is een super-sokken-verslijter, alleen de Falke wandelsokken zijn daar tegen bestand. Ik natuurlijk meteen de nieuwe sokken uitproberen. Heerlijk, superzacht en winterwarm! Iedereen blij met zijn cadeautjes, ‘s avonds laat kregen we nog een appje met foto. Ze waren in Den Haag het spel Patchwork aan het spelen. Het spel wat mijn schoondochter zo graag wilde hebben en van ons kreeg. De drie kerstdagen daarna waren rustig, een uurtje koffiedrinken bij de ouders van Erno en verder dvd’s kijken, wandelen, beetje lezen en foto’s van lekker kersteten uitwisselen met mijn zus.