Ik kan best wel wennen aan het thuiswerken en heb over de verzorging in het Pieten-hotel ook niets te klagen. Toch begon het vrijdagochtend 4 december wel een beetje te kriebelen. Gelukkig wou Roberto mij wel helpen. Stiekem knepen we er tussenuit. Ik wou heel graag naar Zeijen. Daar wordt ik al jaren zo goed en enthousiast ontvangen door jong en oud. Het ging maar net goed want via Norg in Zeijen aangekomen bleek het kruispunt tussen de twee brinken opgebroken. Gelukkig is het van daar niet meer ver en kon ik dat laatste stukje wel lopen. Bij school aangekomen hadden de kinderen er toch wel een beetje op gehoopt dat ik zou komen, geloof ik, ze stonden allemaal al buiten te wachten en zongen een welkomstlied voor ons. De ouders en opa’s en oma’s hadden er kennelijk niet op gerekend want die waren nergens te zien. Het was best wel een beetje guur en dus gingen we allemaal snel naar binnen. Het was maar goed dat ik alleen Roberto mee had genomen want door de Corona maatregelen op school mochten we maar met maximaal twee personen op bezoek in de klas.
Eerst bezochten we natuurlijk groep 1, 2 en 3 met Juf Jolanda. De kinderen vonden het allemaal erg spannend en mochten om de beurt even bij me komen voor een praatje. Niet te dichtbij natuurlijk, keurig op anderhalve meter afstand. Sommige kinderen hadden mooie tekeningen voor me gemaakt, die gaan in het grote boek. Ook had de klas met z’n allen een mooi schilderij gemaakt voor Roberto en mij. Nadat de kinderen ook allemaal even konden laten zien hoe goed ze de koprol en handstand al kunnen mocht Roberto de kadootjes uitdelen en werd het tijd om naar groep 4, 5 en 6 van juf Marloes te gaan. Daar hadden de kinderen allemaal surprises voor elkaar gemaakt. Het waren erg mooie surprises en ze hadden er ook nog allemaal een gedichtje bijgemaakt, dat noemden ze een ‘elfje’ omdat het een gedicht van elf woorden was. Zo leer ik ook nog eens wat. De kinderen hadden nog een boel moeilijke vragen voor me, maar uiteraard wist ik daar de antwoorden wel op. Natuurlijk gingen we ook nog even naar groep 7 en 8 van juf Marjan. Ook hier waren er mooie surprises en gedichten gemaakt en waren de vragen nog een slagje moeilijker… ;-) En zo werd het, na een geweldige ochtend, dan toch weer tijd om te gaan. Voor de laatste keer afscheid genomen van meester Geert, want die stopt binnenkort met werken (wat een watje, ik stop toch ook niet met m’n 66ste!). Alle kinderen stonden al weer buiten in een ere-haag om afscheid van ons te nemen met nog een mooi lied.

Tot volgend jaar, kinderen van Zeijen! Het was weer erg gezellig.

Sint