De Coronazomer

Heb ik een leuke coronazomer gehad? Ja, binnen de gestelde grenzen heb ik mij prima vermaakt. Een weekje naar Schier in juni toen de eilanden nog niet volstroomden met toeristen uit de randstad. Op het strand was het onmogelijk om te dicht bij iemand in de buurt te komen. Er waren momenten dat ik dacht dat we geheel alleen op het eiland waren. Weer thuis veel in de tuin gewerkt en zitten lezen. Schrijven, knutselen, tekenen. Het kost ons ook weinig moeite om ons zoveel mogelijk aan de basisregels te houden. Anderhalve meter afstand, en lukt dat niet, een mondkapje op. Heb ik me geërgerd aan anderen deze coronazomer? Ja, aan mensen die zich niet hielden aan de gestelde grenzen. In juli struikelde ik in het centrum van Assen over toeristen uit alle windstreken. Toeristen die je geïrriteerd toesnauwen: ‘Stel je niet aan met je mondkapje, want in het Noorden zijn geen besmettingen,’ als je ze er op attendeert dat ze een beetje bij je uit de buurt moeten blijven. Alsof ik met mijn mondkapje op, hun vakantie verpest. Waar ik helemaal niets van begrijp zijn die mensen die zeggen ‘We hebben HET verdient omdat we ons in het voorjaar zo goed aan de regels hebben gehouden’ Het enige wat daar volgens mij mee te verdienen valt, is het niet ziek worden, geen corona krijgen. Hoezo moet je beloond worden voor noodzakelijk gedrag tijdens een pandemie.

Na een lange zomerstop ben ik weer terug op de website. In ieder geval op de vrijdag en als ik tijd en zin heb een enkele keer tussendoor.