Nieuws

Kort overdwars EXTRA 29, over het corona virus door Els Windau

Nogmaals mondkapjes

Vorige week heb ik voor het eerst mijn zelfgemaakte mondkapjes gebruikt. Bij de crematie van de oom van Erno, dat voelde veiliger in het westen van het land waar veel meer besmettingen zijn. De tweede keer was in de supermarkt in Vries. Ik vind de gangpaden daar te smal, mensen komen daardoor toch te dichtbij, ook omdat er niet bepaald een looprichting wordt bepaald. Ik ben niet de eerste - twee weken terug zag ik een jongeman met een mondkapje in de winkel - maar het winkelende publiek staart je aan, kijkt verschrikt, wijkt uit alsof je besmet bent of schudt hun hoofd met een blik alsof je gek bent dat je zo’n ding op je snufferd hebt. Eén jonge vrouw sprak mij aan: ‘Jeetje, wat een mooi mondkapje, hoe komt u daaraan?’ met enige trots kon ik haar vertellen dat ik deze zelfgemaakt had van vrolijke gekleurde lapjes met een patroon van internet. En… dat ik me een stuk ontspannener voelde, rustiger boodschappen deed met mondkapje. Ze zei dat ze ook ging proberen om zelf een mondkapje te maken, voor haar moeder. Want haar moeder vond boodschappen doen op haar leeftijd, net als ik, een stressvolle bezigheid in deze coronatijd. Vandaag vroeg een vrouw van mijn leeftijd, hoe ik aan mijn mondkapje kwam, ze kon ze nergens krijgen. Er is blijkbaar toch behoefte aan een vorm van bescherming bij mijn leeftijdsgroep.

 30-04-2020
 Els Windau, Henk

pagina terug