Winkelen

Winkelen is niet wenselijk. Toch ga ik af en toe naar Assen om een legpuzzel te kopen. Duizend stukjes afleiding van het virus. Om tien uur ’s morgens, als er nog nauwelijks iemand is, bij de Bruna in Vanderveen. Ik weet het, online kan dat allemaal ook. Ik heb serieus getwijfeld of ik mijn supermarkt boodschappen zou laten bezorgen. Ik vrees dat als ik dat doe, dat ik dan nooit meer een winkel in durf. Elke week overwin ik weer een beetje angst als ik mijn boodschappen doe. Ik mis het winkelen, door de stad banjeren, kijken en niets kopen. Op de een of andere manier wil ik de middenstand die nu in nood geraakt, toch ondersteunen door er iets te kopen. Om die reden bestellen wij één keer in de week een afhaalmaaltijd bij Hingstman. Aan de andere kant is het helemaal niet fijn om nu ergens naar toe te gaan met al die maatregelen. Overal word je op de feiten gedrukt dat er iets ernstigs aan de hand is. Wachten tot je naar binnen mag, mensen ontwijken, vloeren vol met strepen en pijlen, plastic schermen. Ik had een nieuw zwart begrafenis jurkje nodig, normaal ga ik dan winkel in, winkel uit. Nu ben ik de winkel binnen gestapt, daar heb ik de verkoopster precies verteld wat ik nodig had, dat had ze nog in het magazijn hangen, passen, betalen en wegwezen. Zo saai!