De Paasdagen

Zo anders dan gewoonlijk. De kinderen komen altijd met Pasen voor een uitgebreid paasontbijt, eieren zoeken in de tuin en ‘neutie scheiten’ bij Hingstman. Maar nu even niet. We hebben eerste Paasdag wel een video-ontbijt met elkaar afgesproken. Op onze eettafel hebben we een kleine schildersezel neergezet met de iPad erop. In Den Haag staat de strijkplank bij de eettafel met daarop hun IPad. De avond ervoor was er een appje van mijn schoondochter ‘wij gaan op z’n paasbest, hoor!’ Zoon Tom zit Paaszondag aan tafel met colbert en stropdas, de twee jongens met overhemd, stropdas en strikje. Schoondochter en kleindochter in prachtige jurkjes. Ik heb nog even gauw mijn laatste ‘Didi voordat de winkel definitief sloot’ aangeschoten. Erno is gekleed in paars overhemd. We hebben lol met elkaar, Felix zegt dat zijn vader zijn pyjamabroek nog aan heeft onder zijn colbertje en ‘geef mij de boter even aan’ krijgt een heel andere dimensie. Het eitje tikken laten we deze keer maar achterwege. Drie kwartier zitten we zo met elkaar aan tafel. De zon schijnt, het is een prachtige zonnige dag. Hoe anders verloopt de tweede Paasdag. De tegenstelling kan bijna niet groter zijn. Het is akelig april doet wat hij wil kil. Het waait stevig vanuit het Noorden. In het westen van het land overlijdt de jongere broer van mijn schoonvader aan de gevolgen van coronabesmetting.