Hardnekkig ontkennen

Het is verbazingwekkend hoeveel mensen er in een ontkenningsfase blijven hangen. Binnen de psychologie bekend als fase waarin men kan verkeren als er ernstige gebeurtenissen plaatsvinden. Ontkennen van ziekte, dood en dergelijke. Dit weekend stond het nieuws bol van al die mensen die hutjemutje op het strand en in de bossen lopen. Met zijn allen de bouwmarkten onveilig maken. Ik snap het wel, wij kunnen hier in het dorp en het dunner bevolkte gebied - dat Drenthe is – veel makkelijker afstand van elkaar houden. Maar toch. Waarom luisteren die mensen niet naar goede raad van de overheid? Raad gebaseerd op advies van deskundigen. Ook hier in het dorp zijn er nog mensen die de ernst lijken te ontkennen. Al in de zeventig en dan toch je verjaardag willen vieren met de hele familie. ‘Ja, maar we zijn allemaal gezond,’ zei ze tegen mij. Op zo’n moment zou ik wel willen schreeuwen, ’dat weet je niet! Neem het nou alsjeblieft serieus.’ Met negeren van het advies breng je niet alleen jezelf in de problemen maar ook je naasten. Ik stak gisteren de oplaadstekker in mijn telefoon precies op het moment dat het nl. Alert alarm afging. Ik schrok me te pletter, liet mijn telefoon bijna vallen. Het schijnt dus nodig te zijn om op die manier mensen uit hun droom te helpen dat alles normaal is. Het is niet normaal, we moeten gewoon afstand houden! Doe dat dan ook!.