Humor

Ik schreef al eerder dat humor de angel uit ernstige zaken kan halen. De eerste grap over het coronavirus die ik hoorde ging over de hamsterweken bij de Albert Hein ‘twee halen, drie betalen.’ De leukste mop vond ik de terugroepactie van wc-papier door de Jumbo in verband met een productiefout. Iedere ochtend lees ik eerst Toos en Henk, de strip van Paul Kusters in DVHN. Scherp als altijd. Onder de kop ‘steeds drastischer maatregelen’ en dan Toos en Henk staand bij de voordeur tegenover twee mannen in witte pakken. Preventieve ruiming? vragen Toos en Henk. Een harde grap, ik hou daar wel van. Wat niet iedereen als humor zal zien, is het artikel, ook in het DVHN, over de beste films over epidemieën. Ik schiet dan meteen in de lach, terwijl menigeen zal denken: Wie gaat er nou naar de film Outbreak kijken in tijden van een pandemie? Ik waarschijnlijk. Toen ik hoogzwanger was van de oudste, ben ik naar de film Rosemary’s baby geweest. (Voor diegene die de film niet kennen, dat is een horrorfilm van Roman Polanski.) Mensen snapten niet dat ik daar naar toe ging. Ik denk dan, het is maar een verhaaltje. De film Outbreak schijnt trouwens veel overeenkomsten te hebben met de situatie waar wij nu met zijn allen in zitten.