Nog even 130 en dan…

MIn de weken dat we in Florida zijn, hebben we een auto gehuurd. Een automaat, bijna alle Amerikanen rijden in een automaat. Dat is wennen, je moet je linkervoet vastspijkeren op de vloer en je rechterhand vastbinden aan het stuur, want die lichaamsdelen willen gewoontegetrouw koppelen en schakelen. Erno heeft voor vertrek netjes de verkeersregels, die in de VS gelden, bestudeerd. Ik ga niet meteen rijden, en bekijk, naast Erno zittend, eerst even hoe de gemiddelde Amerikaan zich gedraagt in het verkeer. Dat is verbazingwekkend goed. Uitgezonderd de IODW-ers (idioten op de weg.) In Amerika houden verrassend veel automobilisten zich aan de regels. Bij een stopbord op een kruising, stoppen ze echt, ook als er in de wijde omtrek geen verkeer te bekennen is. Iedereen houdt zich aan de maximumsnelheid, op de snelwegen ongeveer honderd km per uur en in de woonwijken om en de nabij de dertig km. In omgerekende miles. Het verkeer op de snelweg oogt rustiger, er is minder beweging van de rechter naar de linker rijbaan omdat je zoveel mogelijk line (rijbaan) moet houden. Dat betekent dat je ook rechts mag inhalen en dat is helemaal geen probleem als iedereen op zijn eigen baan blijft en er slechts honderd wordt gereden. In Nederland is het medio maart zover, de snelheid op de weg omlaag. Honderd, dat lijkt me een goeie zaak.