Klimaatdepressie

Sinds een week heb ik een zandloper in de douchecabine hangen. Als ik onder de douche stap, draai ik het ding om en dan heb ik precies vijf minuten om me te wassen. Op het kaartje, dat erbij zit, staat dat Nederlanders gemiddeld negen minuten onder de douche staan, terwijl je in vijf minuten ook wel schoon bent. Met minder douchen besparen we energie en geld en helpen we om de planeet leefbaar te houden. Wat nou zo grappig is, is dat ik steeds veel eerder klaar ben, ik heb geen vijf minuten maar hooguit drie minuten nodig om me te wassen. Als ik de zandloper helemaal door laat lopen ben ik dus helemaal niet zuiniger met energie. Ik laat de zandloper hangen, want de kleinkinderen hebben wel de neiging langer te douchen dan ik normaal vind. Het is maar een kleine bijdrage, die paar minuten die ik korter douche. Ik denk, om de moed erin te houden, dat heel veel kleine bijdragen van grote invloed zijn. Of hou ik mezelf hiermee voor de gek? Natuurlijk zie ik wat er in de wereld gebeurt, die hete zomers, smeltende ijskappen, meer bosbranden en ik lees over jongeren met een klimaatdepressie. Als ik Zweedse Greta Thunberg zo emotioneel en heel erg boos haar zegje zie doen op de klimaattop in New York denk ik: Verdomme, dat meisje zou onbekommerd in deze wereld moeten kunnen leven, toekomst moeten kunnen zien en gelukkig moeten zijn. Wij moeten met zijn allen toch iets meer doen dan korter douchen.