En dan ineens, is alles weer gewoon

De schoolkinderen zitten weer in de lokalen, de zomervakantie is teneinde, de zomer nog niet. Ik, persoonlijk, vond het een vreemde vakantie en een rare zomer. Eerst twee weken samen laatste loodjes keukenklussen, een weekje naar Schier en dan een week voor pampus binnen op de bank door de hitte. Buiten was het niet om uit te houden, ook niet met twee parasols en een zwembad. De thermometer in de schaduw gaf op een dag 40 graden aan. Die dag moest zelfs het water in ons zwembad ververst worden, omdat het stonk zoals een meurende sloot kan stinken. De heetste julimaand ooit heeft ons nieuwe woorden gebracht, zoals aircoshaming (ik moest drie keer lezen voordat ik begreep wat er stond) en klimaatontkenners. Nog een nieuw woord in de vakantie was snoekincident. Ik hoor mezelf als kind nog gillen in het natuurzwembad van Heerde, toen er een enorme vis glibberig langs mijn benen zwom. Er werd tijdens de hittegolf geopperd dat we de siësta moeten invoeren, ben ik het helemaal mee eens, tussen twaalf en vier plat en daarna weer actief worden. De noordpool stond deze zomer in de fik. Fantasie op hol en ik zag brandend ijs, wat ik direct associeerde met coupe Vesuvius (geflambeerd ijsdessert). Hoezo last van de hitte? Gelukkig is alles nu weer gewoon! Nou ja, gewoon, afgelopen week was het natuurlijk weer hitteplan (ook zo’n nieuw woord) warm.