Nieuws

Kort overdwars 66, een cursiefje door Els Windau

Leven en dood

Er zijn heel veel redenen op te noemen, waarom ik vind dat het goed is voor kinderen om met dieren op te groeien. Een belangrijke reden is dat kinderen kennismaken en leren omgaan met de dood en de rituelen rondom sterven. Huisdieren worden nou eenmaal niet zo oud als mensen. Mijn eigen kleinkinderen hebben geen huisdieren. Ze beschouwden onze Bincky als familiehond en reageerden ieder op hun eigen manier en leeftijdsniveau, toen hij stierf. De oudste, die zich al goed kan verplaatsten in een ander, vond het zielig voor ons, de middelste had medelijden met Bincky zelf en de jongste, die nog niets begreep van het concept dood, vroeg zich af wanneer hij weer levend werd. Alweer een tijdje geleden, lieten vrienden hun oude en zieke hond inslapen. Hun kleinzoon had een tekening voor opa en oma gemaakt van de hond, met een enorme injectiespuit in zijn lijf. Met grote letters stond erbij geschreven: dood. Zijn moeder vond de tekening niet zo gepast want opa en oma waren best wel verdrietig en hij maakte een nieuwe. Naast de hond op de nieuwe tekening, tekende hij een groot rood hart. Die jongen heeft door het maken van deze twee tekeningen ingewikkelde dingen geleerd. Hij leerde dat je de harde werkelijkheid niet altijd onverbloemd kan laten zien. Dat volwassenen daar anders over communiceren dan kinderen. Ik moet zeggen dat ik zelf zo’n tekening wel mooi had gevonden om te krijgen, het zegt iets over hoe jonge kinderen onbevooroordeeld en onbevangen tegen de werkelijkheid aankijken. Prachtig toch!

 29-03-2019
 Els Windau, Henk

pagina terug