Pasjes

Naast die bonnetjes, waar ik vorige week over schreef, zit mijn portemonnee vol met pasjes. Waarom ik zo’n grote portemonnee heb? OM AL DIE PASJES DUS!! Muntgeld of een briefje van twintig euro zit er vrijwel nooit meer in. Met als gevolg dat er nooit geld in huis is voor collectanten die aan de deur komen. Alles, zelfs vijftig eurocent parkeren betaal ik met mijn betaalpas, waarvan ik er gelukkig maar eentje heb. Soms kom ik mensen tegen in de rij bij de kassa, die pas op de vierde betaalpas genoeg saldo hebben. Meestal zeg ik ‘nee’ als me wordt gevraagd of ik een pasje heb van de winkel waar ik iets koop, als ze dan vragen of ik zo’n ding wil zeg ik: ‘Moet je kijken hoeveel ik er al heb, doe maar niet.’ Ik doe een poging om alleen dié pasjes aan te nemen, waar ik echt wat aan heb. Ik spaar het hele jaar punten bij de bakker om de oliebollen voor oudejaarsavond betaalbaar te houden en ik spaar punten bij de Emte voor korting op feestdagenboodschappen. Verder heb ik o.a. een stempelkaart bij de kapper en Tuinland. Het ergerlijke is, dat je, bijna overal, je email-adres moet achterlaten voor een kortingspas. Mijn g-mail, alleen in gebruik voor dat doel, delete ik elke dag leeg, wat een reclame ellende komt daar allemaal binnen, gekmakend soms. Als ik er echt genoeg van heb, verknip ik de pasjes, en doe de mail in de spam. Maar goed, door die mega portemonnee heb ik ook een mega tas nodig, categorie hutkoffer en dat is een volgend verhaal.