Tegengas tegen gaswinning

Er zitten altijd adders onder het g(r)asveld van de NAM en consorten, zoals minister Wiebes en het voor de meeste mensen onbekende Canadese energiebedrijf Vermilion. Ik zie voor me hoe de heren bij elkaar zitten tijdens een peperdure lunch. Erik W. begint: ‘Nou jongens, hoe gaan we dit aanvliegen?’ Hij zegt jongens, want er is geen vrouw te bekennen in de directies van deze bedrijven. Sven T. uit Canada antwoord: ‘Boys, there are zo many gasbells in the Netherlands, take them all.’ Gerard en Gerald S. denken hardop en blaten in koor: ‘Die domme boeren en buitenlui in Drenthe, die weten nog nauwelijks wat gas is, dat hebben ze pas een kleine eeuw, die zijn veuls te blij om te protesteren.’ Wat die twee vergeten is dat Coevorden in 1951 de eerste plaats in Nederland was waar aardgas binnen de huizen kwam. ‘Nou…’zegt Johan A. van de NAM. ‘We zijn al begonnen daar in Drenthe, stiekem met jouw onbekende bedrijfje, Sven. Kan ons het schelen dat de boel daar instort, het zijn toch allemaal ouwe boerderijen.’ De vijf schateren hun holle-bolle-hoge-heren-lach en vinden zichzelf onweerstaanbaar slim. Ik snap er echt niets van, dat mensen die intelligent zijn, anders word je geen directeur of minister, zo ongelofelijk dom kunnen zijn om het aardbevingsprobleem op deze manier te verplaatsten naar Drenthe. Het addertje zal wel een grote berg geld zijn.