(vervolg) Meester H. Homan, hoofd der school in Zeijen vertelt:

     "Eindelijk – onze trein en instappen. De meesten hadden nog nooit een trein gezien, laat staan er in gereden. Allen vonden het “fijn”. Ze vonden het zonde om te gaan zitten, want dan zag je niet zooveel. De meesten bleven dan ook tot Groningen staan. Op school was de reis uitvoering besproken en de meesten wisten op mijn vragen wel op te noemen en aan te wijzen de plaatsen die we voorbijkwamen, de gevangenis, ’t Sterrenbosch, de lijn naar Nieuwe-Schans, de Viaduct, het rangeerterrein. In Groningen uitstappen en een uur wachten. Nu een wandeling over ’t perron, ’t bekijken van ’t station in – en uitwendig en kijkje nog erbuiten, de electrische tram bewonderd en ras was het uurtje verstreken en stapten we weer in de gereserveerde waggon, die ons naar Delfzijl zou brengen. Dit was er een tweede klasse. Sommigen moesten zich gedurig eens op en neer bewegen, omdat de zittingen zoo mooi veerden. “Wat gebeurt er met de trein die ons naar G gebracht heeft” vraagt een kind me. “Die wordt hier uit mekaar getrokken” zeg ik. Ën hij was immers nog lang niet af of kapot meester!” De jongen wordt beter ingelicht. Nu werd er in een boog rondom Groningen gereden en opgemerkt de bruggen over de Noord-Willemsvaart, het Hoendiep, ’t Reitsiep en ’t Boterdiep; de Eelder- en Peizerweg, de Leeuwarder Straatweg, de kalkovens. Nu nog eventjes stilhouden aan de halte en daarna ’t Noorden in. De kinderen werden gewezen op de verschillende plaatsen en wateren die we passeerden en op de gewassen (tarwe, gedeeltelijk gezicht, gerst in hokken, vlas gedeeltelijk nog op de wortel enz.) Om streeks elf uur arriveerden we in Delfzijl. Dadelijk werd er naar de haven gewandeld. Groote belangstelling voor de schepen, kranen, kolentip, een Engelse kolenboot, een Zweedsche houtboot. Nu naar den dijk. Groote verbazing bij ’t aanschouwen van al dat water. De kust van O. Friesland was duidelijk te zien. Naar ’t Z.O. en het N.O zag je niets dan water. De Ems was druk bevaren. Interessant vonden ze de aankomst van een boot. Verder leerden ze uit eigen aanschouwing verschillende zaken: zeedijk, binnen- en buitenglooiing, pieren, beschoeiing, steiger, betonning, het Wad, eb en vloed, (wel 60 cM verschil in den tijd, dat we er waren.) zeevogels, krabben, vuurtoten. Aardig werd er gespeeld op den dijk, die goed droog was. In een uitspanning werd een en ander gekocht en daarna werd de vuurtoren in twee groepen beklommen. Een persoon lei de werking van het licht heel aardig uit en toen mochten ze buiten op de gaanderij, waar je een prachtig vergezicht had. Ze keken door een verrekijker, kregen nog een geïllustreerd boekje van 50 blz. en dit alles voor 50 ct per kind."

 

Van de klas(sen) zelf is helaas geen klassenfoto beschikbaar. Deze foto is van een paar jaar later, de oudere kinderen zullen de schoolreis ook hebben meegemaakt! Links met de hoed is meester Homan, de schrijver van dit verhaal!