Knofje, Plotje, Turfje en de M&M’s

Zet elf vrouwen vijf dagen bij elkaar en ze gaan (bijna) allemaal weer naar huis met kramp in de kaken van het lachen. Ik ben een week in retraite geweest, dat klinkt heel ingewikkeld, dat is het allerminst. Het was een schrijfretraite, ik heb me teruggetrokken om een midweek in stilte te schrijven. Stil was het alleen als ik op mijn hotelkamer zat, achter mijn laptop. Met mijn mede retraitanten aan het ontbijt, bij de lunch of het avondeten was het net een kakelend kippenhok. Een schoolreisje leek het, met de gebruikelijke kinderachtigheden en vieze moppen. De eerste avond werden er al bijnamen uitgedeeld.  Kokkin en schrijfster Patricia werd Knofje, dat hoef ik niet uit te leggen of misschien toch wel, ze stonk niet naar knoflook, maar deed zoveel tenen in het eten dat de walm uit onze oren kwam. De tweede dag kreeg ik de bijnaam Turfje, je zou denken omdat ik als enige uit Drenthe kwam. Nee, het waren de glazen wijn die ik aantekende op de wijnlijst. Plotje was de misdaadschrijfster die crimineel schaterend ‘plots’ bedacht voor haar boek. De M&M’s verzon ik bij thuiskomst voor de drie deelneemsters wiens namen met een M begonnen. Deelnemer nummer twaalf was de organisator en een man. Hij hoorde het gegiebel aan, moest het zonder bijnaam doen en hield dapper stand.