Nieuws

Column van Els Windau 110

Net effe anders

Erno en ik komen uit eenzelfde soort gezin, zowel politiek als maatschappelijk gezien. Zoonlief heeft ook nog veel uit het gezin van zijn vader en stiefmoeder meegekregen en schoondochter heeft een Amerikaanse opvoeding genoten. In de weekenden dat we bij elkaar zijn, worden de overeenkomsten en verschillen altijd weer eens geaccentueerd. Schoondochter Liz merkt op dat het altijd zo fijn is om met politiek gelijkgestemden te praten, elkaar bevestigen en gelijk geven, geeft een veilig gevoel. Het gevoel van thuis en geborgen zijn.
    Bij een familieontbijt vielen mij de kleine verschillen op. Erno is een ‘keurig aangekleed bij het ontbijt’ persoon vanuit zijn opvoeding. De Windau’s zijn meer van in pyjama en ongewassen met ongekamde haren aan de ontbijttafel zitten. Zoon Tom heeft die laatste gewoonte uitgebreid naar de hele zondag met het gezin in pyjama rondhangen en dan ’s avonds gewoon je bed weer inkruipen. Alleen als het mooi weer is willen ze nog weleens aangekleed raken om een wandeling te maken of om naar de speeltuin te gaan.
    Bij Erno thuis wordt er altijd met mes en vork gegeten, ook ontbijt. In mijn ouderlijk huis kregen we alleen een mes om te smeren bij het ontbijt en aten brood met onze handen. Altijd met de mededeling dat we ons moesten aan passen aan de gebruiken van anderen, als we ergens te gast waren. Kip mochten we thuis kluiven, maar op visite moesten we het gevogelte met mes en vork ontleden. Papschaaltjes mochten we thuis uitlikken, en elders niet. Mijn ouders hielden van natafelen en dan mochten zus en ik gaan spelen, dat ging vanzelf. Evie, Felix en Benjamin moeten altijd vragen of ze van tafel mogen.
    Tijdens het ontbijt zit Evie met haar vingers kleine stukjes brood af te breken en steekt die in haar mond. Haar vader zegt: ‘Evie, zit niet zo te peuteren.’ Ik mime naar mijn zoon: Laat haar toch. Ik moet me daar natuurlijk niet mee bemoeien, zij hebben hun eigen regels en gewoontes, die ze hebben meegenomen uit hun opvoeding en hebben aangepast aan elkaar. Eigenlijk moeten we die verschillen koesteren. Omgang in een familie is net als in een huwelijk, je moet elkaar niet alsnog willen opvoeden of veranderen. Wat maakt het uit dat ik de afwas doe in een lauw waterballet zoals Erno het noemt en hij de afwas doet met gloeiendheet handen verbrandend afwaswater en zonder een druppel buiten de spoelbak. Wat maakt het uit dat ik ontbijt met alleen een mes en hij met mes en vork. En tot slot: wat maakt het uit dat de een de hele dag in zijn pyjama loopt en de ander aan zijn brood pulkt.

 

  9-06-2017
 Els Windau, Henk

pagina terug