Nieuws

Column van Els Windau 96

Gemiddeld.

Als je op deze wereld afwijkt van het gemiddelde is dat lastig en soms ronduit vervelend. Als je qua schoen of kledingmaat afwijkt was dat vroeger een onmogelijkheid. Er was altijd een bedrijf in Nederland, ergens in de Achterhoek, waar je schoenen boven de maat 46 kon kopen. Ze konden zelfs maat 60 leveren als het moest. Een grootvoetige vriend van ons kocht er een keer per jaar nieuwe schoenen. Je hebt echt geen schoenenkast nodig met zo’n maat, want duur is het wel. Zoon Tom leeft ook op grote voet, die kon altijd nog net in gewone schoenwinkels terecht. Tegenwoordig met alle internetwinkels is dat wel iets gemakkelijker geworden.
    Als je als mens op andere vlakken afwijkt van het gemiddelde kan dat ook serieuze problemen geven. Bijvoorbeeld als je minder slim of juist veel intelligenter bent dan de gemiddelde leerling. Kleindochter Evie is nogal slim. Ze is zo’n meisje die prachtige spreekbeurten houdt over het menselijk skelet en over de werking van het oog. Halverwege groep drie kon ze alles al en ze ging dus versneld naar groep vier. Geen punt voor haar, aan het eind van dat jaar ging ze met gemak over naar groep vijf. In feite heeft ze een klas overgeslagen en ze is daardoor de jongste van de groep. Evie is lang voor haar leeftijd, dus uiterlijk valt het niet zo op. Sociaal emotioneel zou ze het aan moeten kunnen, denken we allemaal. Toch lukt het haar niet altijd. Zo vertelde ze aan de meisjes in de klas dat ze naar een film was geweest in de vakantie. Die meiden begonnen te lachen en noemden het een hartstikke kinderachtige film. Dat vond Evie niet leuk. Dan is het even nodig om haar er op attent te maken dat ze een jaar jonger is en dat ze die film volgend jaar waarschijnlijk zelf ook heel erg kinderachtig vindt.  Gelukkig kan ze met zo’n antwoord goed uit de voeten.
    Zelf ben ik ook altijd een buitenbeentje op school geweest. Ik kleedde me anders dan de gemiddelde leerling, mijn vader was architect en kunstenaar, wij liepen thuis in spijkerbroeken toen dat nog helemaal niet gewoon was. Ik maakte van gordijnstoffen jurken voor mezelf en had knalrode lakschoenen. Ik snapte ook niet waarom je van alles moest leren, ik wist dat gewoon allemaal al, dacht ik. Pas rond mijn veertigste kwam ik erachter dat ik slimmer was dan gemiddeld, maar toen was ik al te vaak gestruikeld in het onderwijs.
    Natuurlijk ben ik supertrots op Evie dat ze het zo goed doet op school, uit eigen ervaring en de ervaringen met kinderen die ik in mijn werk ben tegen gekomen, weet ik ook dat afwijken van het gemiddelde ook behoorlijk kan misgaan.

  3-03-2017
 Els Windau, Henk

pagina terug