Nieuws

Column van Els Windau 90

Muziek

Er was altijd muziek vroeger bij ons thuis. Mijn ouders hadden vaak de radio aan. Bij het ontbijt werd - na het nieuws - naar radioprogramma zoals ‘de arbeidsvitaminen’ geluisterd en op zondagmorgen was het Willem Duijs met muziek van o.a. Thijs van Leer en heel veel geklets van Willem tussendoor.
    Mijn vader kreeg bij een jubileum op zijn werk een platenspeler en draaide vanaf dat moment dagelijks jazzplaten. Hij speelde ook gitaar en piano en heeft dat tot kort voor zijn dood vrijwel elke dag gedaan. Na de HBS had mijn vader graag naar het conservatorium gewild, hij had het absolute gehoor. Daar zagen zijn ouders echter geen brood in. Of het een compromis was dat hij architect werd, weet ik niet. Want ik vind het verbazingwekkend dat hij wel naar de kunstacademie kon en geen muzikant mocht worden. Mijn moeder hield ook van muziek en had een totaal andere smaak. Zij hield van vrolijke dansmuziek, Duitse drankliederen en het levenslied, ook André Rieu vond ze prachtig.
    De muzikale aanleg heb ik niet van mijn vader geërfd. Met de pianolessen ben ik gestopt omdat de pianoleraar niet met zijn vingers van me af kon blijven. Voor de blok- en dwarsfluit en gitaar had ik het geduld niet, ik wilde het meteen kunnen. Maar zijn liefde voor muziek heb ik wel meegekregen. Zou het door hun uitlopende smaken komen dat ik zo’n brede muziekinteresse heb? Ik luister naar jazz, klassiek, pop, rock, soul en de meer experimentele muziek van David Bowie en Pink Floyd. Maar ook naar de nieuwere muziek zoals van DJ Tiësto. Mensen geloven soms niet dat ik als zestigjarige helemaal los kan gaan op de muziek van de Dj’s.
    Als puber wordt er door je medepubers verwacht dat je keuzes maakt, in mijn jeugd was je voor de Beatles of voor de Stones. Beide mooi vinden leek toen onmogelijk, maar ik vond het allemaal prachtig. Nog steeds. Luister maar eens naar de nummers Black Bird van de Beatles en Melody van de Stones. 
    Om te laten zien waar je bij hoorde, kleedde je je als alle fans. Was je een in mijn jeugd een soulkikker dan droeg je lakschoenen, een zwarte rok en een rode polo.  Hoorde je bij de rockers dan had je een spijkerjasje aan. Halverwege mijn pubertijd ben ik overgestapt van lakschoenen naar spijkerbroeken. Tegenwoordig heb je andere stromingen met bijpassende kleding, zoals de zwarte Gothic’s. 
    Op die leeftijd wil je ergens bij horen, ik toen ook. Maar diep in mijn hart vond ik dat belachelijk. Ik wilde mezelf zijn, wie je dan ook bent op die leeftijd. Inmiddels weet ik wel hoe ik in elkaar steek. Ik wil nog steeds alleen maar mezelf zijn en vooral van heel veel soorten muziek genieten.

 23-01-2017
 Els Windau, Henk

pagina terug