Het was toch wel een beetje spannend. De datum voor het ringen van de jonge kerkuilen bij Rikus en Alie Scholtens stond al een tijdje genoteerd in de agenda. We wisten dat er vijf uiltjes uit het ei gekropen waren maar de laatste twee weken was er wat raar gedrag. De uilskuikens vertoonden zich in hun dons pakje steeds buiten de kast als het voertijd werd, zo na een uur of tien in de avond. Normaal wordt het voer (muizen) in de kast gebracht maar hier was iets vreemds aan de hand. Het leek net of er niet voldoende voer werd aangeboden. Misschien is er een ouder uil verongelukt of waren er simpelweg niet genoeg muizen te vangen door het slechte weer van de laatste weken. Geregeld viel er eentje uit de kast naar beneden. Ze werden dan wel weer in het nest gezet maar er werd geconstateerd dat ze steeds lichter in gewicht werden. Vier jongen waren er al dood gegaan en hoe de laatste erbij stond.......

Gelukkig goed! Er kon geringd en gemeten worden. Het was een mannetje en goed op gewicht. Dus deze laatste zal het wel redden om vliegvlug te worden.