Nieuws

Column van Els Windau 26

Somberen,

Ineens is het er. De nadagen van augustus, het regent al twee dagen aan één stuk door. Een gevoel van somberheid bekruipt me. Het lijkt wel alsof alles grijs is, ik zie minder kleuren. Het kost me moeite om in slaap te vallen en als ik 's nachts wakker word, blijf ik lang wakker liggen. De meeste moeite heb ik nog om 's morgens uit bed te komen.
...Dat gevoel ken ik al heel lang. Nog uit mijn jeugd. Half augustus, rond mijn vaders verjaardag op de 19de begon dat. We moesten we weer naar school, Weg was de vrijheid van de zomer, weer opgesloten in huis, geen openstaande tuindeuren. Hele dagen binnen in de klas. Ik had geen hekel aan school. Het was de herfst die in aantocht was.
...Ik kon niet verklaren hoe het kwam. Ik wist toen nog niets van seizoensgebonden depressies. Ja, ik wist dat mijn vader in het najaar somberder werd. Mijn moeder verklaarde het door te zeggen dat hij last had van de blaadjes die van de bomen vielen. Tegen mij zei ze: 'je bent net je vader.'
...Ik zie, ruik en voel het najaar vaak eerder naderen dan anderen. De eerste ochtend met een weinig nevel, het ruikt anders, frisser. De eerste ganzen vliegen in een V. Spinnenrag met dauw, zilveren draden. Ik heb geen hekel aan de herfst ik vindt het zelfs prachtig. Kleurend en dwarrelend blad. Maar er gebeurt iets in mijn hoofd dat de wereld er anders uit laat zien. Slechter, moeilijker, onleefbaarder. Het sluipt naar binnen. Soms heb ik het niet in de gaten en is het er ineens, soms merk ik elke kleine verandering in mijn lijf. Het nieuws in de krant en op het journaal komt harder binnen. Kinderen en dieren die het moeilijk hebben raken me dan het diepst. Ik weet dat ik bij dat eerste gevoel goed op mezelf moet letten. Zorgen voor genoeg zonlicht, buitenlucht en beweging. Schijnt de zon niet, dan haal ik mijn lichttherapielamp te voorschijn. Een week lang elke ochtend mezelf een half uurtje met 10.000 lux verwennen.
...Sommige jaren is het harder werken om een depressie te voorkomen dan andere. Als de herfst vroeg invalt of de wereld in brand staat. Tja, en ik ben nou eenmaal erfelijk belast, daar heb ik mee te leven. Tien jaar geleden had ik de laatste echte depressie. Ook dit najaar wil ik er voor zorgen dat die diepe dip ook echt de laatste is geweest.

 11-09-2015
 Els Windau, Henk

pagina terug