Nieuws

Column van Els Windau 14

.....behalve mijn pincode

Man Erno bemoeit zich niet met mijn columns. Hij leest ze ook pas als ze op de website staan. Het is geen desinteresse van hem, ik wil het zo. Maar hij heeft er natuurlijk wel een mening over.
...Over het verhaaltje Mijn ver weg kind had hij wel wat te zeggen:
...'Het is nogal persoonlijk, je stuurt het wel de hele wereld in'.
...Hij struikelde over woorden als 'in de war raken' en las erin dat ik geen band zou hebben met de kinderen in de VS. Ach, we raken allemaal wel eens in de war, bracht ik als tegenargument. Waarom zou ik me daar voor schamen? En de meeste lezers hebben vast wel begrepen dat ik bedoelde dat ik een andere band met de kinderen in de VS heb en niet geen band of een slechte.
...Ik schrok er toch een beetje van. Erno heeft nog geen bladzijde gelezen van de autobiografie die ik aan het schrijven ben en daar gaat het er een stuk minder subtiel aan toe. Daarin beschrijf ik de moeilijke relatie met mijn ouders, in het bijzonder die met mijn vader en de gevolgen voor mijn leven. Die verhalen zijn indringender en veel persoonlijker dan de columns voor de website. Mijn zus heb ik de eerste twee hoofdstukken van mijn boek in wording voorgelezen, het zijn tenslotte ook haar ouders waar ik over schrijf. Zij is enthousiast en ze vindt het mooi.
...Tijdens een workshop column schrijven van Thomas Verbogt, noemde deze auteur dat alle schrijvers een klein beetje exhibitionistisch zijn, zeker diegene die autobiografisch schrijven. 'Toch?' Vroeg hij zijn publiek. Vrijwel iedereen in de zaal beaamde het en wie dat niet deed kende zichzelf nog niet zo goed.
...Ik tast nog af wat ik wel en niet op de website wil en kan schrijven. Anoniem doe ik niet graag, ik hou er wel van om het beestje bij de naam te noemen. Als antwoord op de vele vragen: de persoon uit Wiekieleaks is een samenraapsel van drie mensen die ik op de Wiek ben tegengekomen.
...Maar wat ik wel graag zou willen, is meer grensverleggend gaan schrijven. Over psychiatrie, opvoeding, relaties en moederschap. Dat wat onbespreekbaar lijkt, bespreekbaar maken. Lichtvoetig en met humor, soms serieus. We hebben allemaal al veel te veel last van de (voor)oordelen van anderen en hebben te snel een mening over die ander. We generen ons te vaak voor zaken waarvan ik denk, daar hoeven we ons toch helemaal niet over te schamen.

Ze mogen alles van me weten........

  8-05-2015
 Els Windau, Henk

pagina terug