Eigen kamer

Voor het eerst zit ik in mijn eigen werkkamer in het namiddagzonnetje te schrijven met de deuren wagenwijd open. Vogels zingen en kwetteren. De wind knispert zacht door de beukenhaag. Het zonnetje staat net hoog genoeg dat ik er niet recht in kijk. Geluid van pratende buren kabbelt door de lucht. Ik heb er geen last van. Al schrijvende verdwijnt het naar de achtergrond. Een glas wijn, zoutjes en mobieltje onder handbereik. Ik kijk uit over de oprit onder de carport door, zie de houthokken. De monumentale eik zit dik in de knop maar nog niet in het blad. Over een paar weken filtert dat jonge groen het licht zo mooi. Ik denk: als ik mijn werkkamer een adres moet geven, is het de Beatrixstraat 0.
...Ik kan maar een klein gedeelte van de tafel gebruiken. Op de andere helft staan potten verf, er ligt schuurpapier, een hamer en een meetlint. Achter me staat het vol met bouwmateriaal. Mijn werkkamer is namelijk nog niet af. Ik zit hier onder het mom van 'dat ik vast wil wennen hoe het is om hier te werken'.
...Er moet nog veel gebeuren. Het plafond is geïsoleerd, bedrading voor het licht is klaar maar er moeten nog gipsplaten tegenaan. Het zilver van de isolatie glimt heftig en weerkaatst het binnenkomende licht. Er staat al een wandje tussen mijn werkkamer en Erno's knutselhok in de schuur. Aan de muur hangt een 'moodboard' dat ik heb gemaakt. Eén ding is duidelijk, het moet er ook in de winter licht en zonnig uitzien. Veel wit, de kleur geel als zonnebrenger en een donker gemêleerde vloer zodat ik niet zo vaak hoef te stofzuigen.
...We proberen zoveel mogelijk met gebruikte materialen te werken. De oude keukendeur en een groot raam, dat er al stond toen we hier kwamen wonen, komen in de pui. Een slaapkamerdeur die we in huis niet meer gebruiken is de tussendeur geworden. Dan kunnen Erno en ik buurten als we samen in de schuur in onze eigen ruimtes aan het werk zijn. Het meeste werk is de verwarming, een gevelkachel uit ons oude huis in Arnhem, die al zo'n 15 jaar op onze zolder op zijn bestemming lag te wachten.
...De garagedeuren laten we er in zitten als extra isolatie in een strenge winter. Of als ik de wereld buiten wil houden. Aan de binnenkant lijkt me een immense poster van een Zweeds berkenbomenbos met ontluikend groen wel mooi, zodat het altijd lente lijkt te worden als ik 's winters tegen de dichte garagedeuren aan zit te kijken als ik aan het schrijven ben.
...Ongeduld borrelt van binnen. Ik hoef niet te wennen, ik weet nu al dat het een fijne werkplek is. Ik kan bijna niet wachten tot het af is.