In de verlenging

Het zat er dik in dat de lockdown verlengd zou worden, en ik ben het er helemaal mee eens en van mij mag het nog strenger. Avondklok? Prima, we kunnen toch nergens naar toe. Even kort door de bocht: hou op over leerachterstanden (sorry juf Marjan), hou die scholen dicht. We lopen bevolking breed grote achterstanden op, financieel, emotioneel, mentaal, lichamelijk enz. enz. Achterstanden halen we met hard buffelen wel weer in, een dooie oma krijg je nooit meer terug. Toch heeft die verlenging invloed op mijn stemming. Een soort wanhoop, wanneer houdt het nu eens op. Krijgen we ook nog te maken met de zeer besmettelijke Engelse variant die ons land binnendringt en al in Emmen is gesignaleerd. In China lopen de besmettingen alweer op. Waar gaat dit naar toe? Als ik beelden zie uit de Engelse ziekenhuizen, breekt het angstzweet me uit. Ik geloof niet in een god, dus ik smeek ins Blauwe hinein dat het virus Erno, mij en onze familie en vrienden overslaat. In het nieuws zie ik een huilende verslaggeefster van CNN als ze verslag doet van de overvolle ziekenhuizen in de VS. In Spanje staat het ziekenhuispersoneel op instorten en dat is in andere landen niet veel anders, vrees ik. Van Dissel die zegt dat nog meer beperking van visite nodig is, laat me twijfelen of ik wel of niet naar mijn zus ga. Ik zie al vrijwel niemand. Sinds half maart vorig jaar zijn er, naast mijn schoonouders, een paar bouwvakkers en zus met zwager, maar drie mensen kort op koffiebezoek geweest. Ik leef al in een bubbel. In de verlenging zal dat niet veel anders zijn.

NIET DOEN!

Aan de leden van het kabinet en van de oppositie. Ik doe een oproep om het kabinet niet te laten vallen. Nu niet, bedoel ik. We zitten midden in een heftige crisis en kunnen er geen kabinetscrisis bij hebben. Dus NIET DOEN! Als we in normale tijden zouden leven had ik me het kunnen voorstellen dat het kabinet ten onder was gegaan aan de toeslagenaffaire en nog een paar dingen, denk aan Groningen, die ze nou niet zo netjes hebben afgehandeld. Ik ben überhaupt geen voorstander van aftreden. Als je iets fout hebt gedaan, denk ik eerder aan los het probleem maar op, dan heb je ballen. We leven nu niet in een normale tijd. Verkiezingen? Stel maar uit. Door al dan niet verkapte verkiezingscampagnes worden er nu zaken op scherp gezet, die nu niet scherp mogen zijn. Zoals het afbranden van premier Rutte omdat hij het goed doet in de peilingen. Pieter Omtzigt en Renske Leijten, ik ben het met jullie eens, die toeslagaffaire is een mensonterend zootje. En Jesse, denk effe na voor je kritiek uit, geen enkel land kan een kabinetscrisis aan tijdens deze pandemie. Heb geduld. De regering moet zich kunnen focussen op de huidige problemen, de rest wordt later wel opgelost of mee afgerekend. Zet je tanden gezamenlijk in de coronacrisis, van mijn part in een soort van ‘oorlogskabinet’.

Zoomparty

Benjamin was vorig jaar het laatste kleinkind die nog een echt verjaardagsfeestje heeft gehad voordat de pandemie begon. Als ik hem tijdens het beeldbellen vraag wat hij dit jaar met zijn verjaardag doet, juicht hij, ‘Yeah, ik krijg een zoomparty met de hele klas.’ Wat heerlijk toch, die flexibiliteit van kinderen, je kunnen verheugen op een zoomparty. Wat ga je dan allemaal doen? ‘Nou, bingo en speurtocht natuurlijk.’ Dat moet zijn moeder me even uitleggen. Liz laat me een vrolijk gekleurd papieren tasje zien met de naam Noah erop. Ze maakt voor elk uitgenodigd kind een gevuld tasje voor het zoomfeestje. Met een feestmuts, een roltoeter, een ballon, een flesje drinken, wat snoep, iets gezonds, een klein legopresentje en een bingo blokje met een stift. Die tasjes brengt ze naar alle kinderen uit Benjamins klas. ‘En speurtocht, hoe doe je dat dan? Vraag ik nieuwsgierig. ’Dan krijgen ze opdracht om zo snel mogelijk bijvoorbeeld twee linkerschoenen of een blauw boek te zoeken. Dat is zo lachen, ineens zijn alle schermen leeg omdat ze door hun eigen huis rennen.’ Ik geniet van de creativiteit van mijn schoondochter, hoe ze binnen de huidige mogelijkheden de kinderen toch een fijne verjaardag kan bieden. ‘Ik doe het ook als voorbeeld voor ouders hoor, om ze te laten zien wat er nog mogelijk is tijdens deze lockdown,’ zegt Liz. En… Benjamin is zo druk met zijn zoomparty dat hij nog niet eens aan een verlanglijstje heeft gedacht.

De BVZ vergadert jaarlijks met de verenigingen uit onze schoolkring. In de vergadering van 2020 kwam de vraag naar voren of er een flyer kon komen waarin de clubs en verenigingen zich kort aan nieuwe inwoners kunnen voorstellen. De BVZ heeft toen op zich genomen om daarvoor te zorgen.

Clubs en verenigingen waarvan je lid of donateur kunt worden, is gevraagd om in een paar zinnen aan te geven wat zij doen en met wie contact kan worden opgenomen.

Oorspronkelijk was het idee deze stukjes voor nieuwe inwoners te printen, nietje erdoor en klaar. Lea Wever, een van de webmasters van zeijen.nu, is grafisch vormgever. Zij bood aan om, geheel onbetaald, een lay-out te verzorgen. Haar voorstel was om een wikkelvouw, een in drieën gevouwen folder, te maken.

Dat heeft uiteindelijk geleid tot deze mooie, professionele presentatie.

Met het aantal afdrukken dat is gemaakt kunnen we naar verwachting ongeveer twee jaar voort.

Lea bedankt!

Amerika

Ik ben wel vijf keer opnieuw begonnen met deze column. Hoe schrijf je over een heftige politieke gebeurtenis waar je (klein)kinderen mee te maken krijgen. Wat schrijf je als je schoondochter huilend voor de tv heeft zitten kijken naar de bestorming van het Capitool. Met een zoon die met zijn gezin in de VS woont en twee Amerikaanse schoondochters, volg ik het nieuws over wat daar allemaal gebeurt aandachtig en ik vind daar wat van. Geschokt, keek ook ik vorige week naar de beelden van de bestorming van het Capitool, de zetel van de volksvertegenwoordiging. ‘Amerikanen zijn stapelgek,’ is mijn eerste reactie, maar daar doe ik mijn schoondochters en hun familie te kort mee. Zij vinden het ook verschrikkelijk wat er gebeurt. De ouders van schoondochter Liz geven al langer aan dat ze misschien wel naar Nederland willen emigreren. In een wrange grap noemen wij ze politieke vluchtelingen. We kunnen wat er gebeurde geen demonstratie meer noemen, een aanval op de democratie is terrorisme. Stel je voor dat demonstranten hier de Eerste en Tweede Kamer binnendringen of dat in Duitsland bij de Rijksdag de democratie op die manier geschonden wordt. Dat kunnen de meeste mensen zich helemaal niet voorstellen, maar ook in Europa zijn er krachten die aan de democratie morrelen. Laten we alsjeblieft onze democratie koesteren.

De onverwoestbare Japanse stadsauto verdween, maar bleef populair.

De spotgoedkope Japanse stadsmini is van de markt verdwenen. Maar als occasion blijft hij populair. „Alles onder de vijf mille is zo weg.”

Ze kostten niks, die micro-Japanners, autootjes als de Suzuki Alto en Daihatsu Cuore. Willem Brands, ex-Daihatsu-dealer in het Drentse Zeijen, verkocht ruim tien jaar geleden zijn laatste nieuwe Cuores voor 6.999 euro. Een nieuwe kleine auto kost je anno nu al snel het dubbele. Dat wilde wel in zuinig Drenthe. Brands verkocht op jaarbasis honderdvijftig nieuwe auto’s en honderdvijftig occasions. Ze waren goed en door hun minimale maten onnavolgbaar praktisch.

Toen kwamen in 2012 de energielabels. Ze werden bij auto’s toegekend op basis van een complexe rekenmodule die voor de mini’s uit Japan onprettig uitpakte. Het A-label voor de zuinigste modellen was voorbehouden aan auto’s die minstens 20 procent zuiniger waren dan de concurrenten in hun klasse. Aan die eis konden de allerkleinsten, allemaal vergelijkbaar zuinig, per definitie moeilijker voldoen dan iets grotere modellen in voertuigklassen waarin de verbruikscijfers sterker verschillen. Omdat hun op zichzelf geringe CO2-uitstoot voor hun formaat relatief hoog was, steeg de BPM en verslechterde hun concurrentiepositie op een zeer budgetgevoelige markt.

Lees het gehele artikel op https://www.nrc.nl/nieuws/2021/01/07/daar-ging-de-kleine-japanner-a4026568

Inentings-tsaar

Tijdens de eerste lockdown begon ik met een woordenlijst met nieuwe woorden ontstaan door de coronacrisis. Ik ben daar na drie kolommen op A4 mee gestopt. Het was niet meer bij te houden en ik las dat er een neerlandicus was die ze aan het verzamelen was om er een woordenboekje van te maken. Laat die zijn best dan maar doen, dacht ik. Nu we in een nieuwe fase zijn beland komen er ook weer nieuwe woorden langs schuiven. De Belgen hadden het over coronagedrag. Gedraag je je dan als het coronavirus? Maak je iedereen ziek? Het was positief bedoeld, de Belgen hadden zich goed gedragen tijdens de feestdagen. Inentingstrein vind ik wel een leuke. Nee, het is geen trein die met vaccinaties langs komt rijden en dat je dan op het station kan laten inenten. Fantastisch idee toch? Inentingstrein was beeldspraak van een journalist, die vond dat ‘ze het station hadden verlaten maar nog geen sneltrein waren.’ Hij bedoelde gewoon: het schiet niet op in Nederland met het vaccineren. Prikweigeraars bestaan al langer, maar prikvrijwilliger is nieuw. En je moet tegenwoordig vragen of iemand met code rood het weer bedoeld of de stand van zaken in de ziekenhuizen. De Amerikanen, die zijn pas origineel, die noemen hun inentingsprogramma ‘Operation Warp Speed.’ Een begrip uit de science fiction films Star Wars. De baas van dat programma wordt in de krant de inentings-tsaar genoemd. Is Hugo de Jonge de tsaar in Nederland? Of is het tsaar Jaap van Dissel?

Onze penningmeester, Rob Soerel, heeft na vele jaren besloten om zijn functie neer te leggen.
Hij heeft zich al die jaren volledig ingezet voor S.V.Z.
Wij willen hem dan langs deze weg bedanken voor zijn vele werkzaamheden voor onze vereniging.

Wij hebben inmiddels twee personen bereid gevonden om zijn taken over te nemen. Joost de Rooy en Jorn Kolk zijn bereid gevonden om de taken die bij het penningmeesterschap horen over te nemen.
Zij hebben besloten om een e-mail adres aan te maken waar personen of ondernemers de rekening, die voor S.V.Z. bestemd is, heen kunnen sturen.
Het e-mail adres is: Svzfacturen@gmail.com.

Wij willen een ieder dan ook verzoeken om dit e-mail adres te gaan gebruiken. Deze wijziging laten we officieel ingaan op 1 januari 2021.

Met het frezen van een stuk grasland in november, is Herenboeren Assen wel degelijk de fout ingegaan. De stichting krijgt dan ook een boete. Hoe hoog deze is, is Herenboeren Assen nog niet bekend. Ze hebben inmiddels al wel een afschrift van het proces-verbaal binnen.

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) onderzocht de zaak. Die concludeert dat 'met het scheuren van grasland in strijd is gehandeld met het Besluit gebruik meststoffen', zo valt in het proces-verbaal te lezen.

Lees het hele artikel op: https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/166424/Herenboeren-Assen-krijgt-boete-voor-scheuren-van-grasland

Blue monday, zwarte dinsdag…

…regenachtige woensdag, donderende donderdag, doe mij toch nog maar een wijntje vrijdag en het saaie binnen zitten weekend. Het zijn beslist de donkere dagen na Kerst. Het weer werkt ook niet echt mee. Het hoort nu te sneeuwen, ik heb zin in de klanken van sneeuwpret in de straat. In gedachten hoor ik de sneeuw onder mijn schoenen kraken. Het moet vriezen zodat we kunnen schaatsen op onze prachtige ijsbaan. De zon hoort te schijnen in een blauwe winterlucht. Ik bel mijn zus, die is het jaar verdrietig begonnen met het overlijden van een goeie vriendin. We bellen regelmatig om elkaar een beetje op te vrolijken, te troosten. Ook de donkere winter komt ter sprake en we wagen ons aan een vooruitblik. We voorspellen voor februari de koudste winter sinds jaren, genoeg ijs voor een Elfstedentocht. De eerste sinds 24 jaar! Jammmmmer! Die kan niet doorgaan door de coronamaatregelen dat hebben de Friezen in oktober al besloten. We orakelen verder en zien de ijsmeesters gefrustreerd handenwringend en voeten stampend op het ijs staan. Illegale schaatsers in de nacht bij Bartlehiem en Dokkum. Nepnieuws over valse elfstedenkruisjes. Mijn zus en ik zien het allemaal voor ons en moeten daar verschrikkelijk om lachen. Vraag me niet waarom. Zwarte humor op een blue monday, laten we het daar maar op houden.

Ieder jaar in januari/februari worden de overwinterende vleermuizen in Drenthe op diverse locaties geteld. Afgelopen jaar telde de vleermuizenwerkgroep Drenthe in de vleermuizenbunker in Zeijen 6 gewone grootoorvleermuizen. Dat was voor onze bunker het hoogste aantal ooit geteld.

In heel Drenthe werden in 2020 aanzienlijk meer vleermuizen geteld dan in de voorgaande jaren, maar dit kwam vooral door een forse toename van het aantal overwinterende vleermuizen in het zuidelijk deel van Drenthe. In Noord- en Midden-Drenthe telde de vleermuizenwerkgroep juist wat minder overwinterende vleermuizen. Dit kwam met name door een aanzienlijke afname van het aantal baardvleermuizen, een soort die niet overwintert in de bunker van Zeijen.

Voor een totaaloverzicht van de vleermuizentellingen in Drenthe in 2020 klik hier.

Om zowel de tellers als de vleermuizen te beschermen tegen het corona virus worden de vleermuizen dit jaar helaas niet geteld.

Vakantieplannen

De zus van Erno belde, of wij al vakantieplannen hadden. Nee! Natuurlijk niet, we zitten midden in een lockdown! Ze wil dat weten omdat ze op haar werk de zomervakantieperiode nu al door moet geven en ze viert graag in ons huis vakantie als wij op reis zijn. Met andere woorden of we maar even willen afstemmen. Wij hebben helemaal geen plannen omdat we vinden dat vakantie, ook dit jaar, een heel onzeker iets is. Ik verbaas mij eigenlijk al een paar weken over al die advertenties van Corendon en van de reissite reis&co in het DvhN. 30 April naar Frankrijk? Ik dacht het niet. Rondreis door Zweden met overnachtingen in hotels? Ik moet er niet aan denken met al die besmettingen. ‘Mensen staan te trappelen om weer naar het buitenland te gaan en hebben de kerstdagen gebruikt om zich massaal online te oriënteren’ lees ik in een artikel over de reisbranche. Ja, natuurlijk, ik zou graag aanstaande zomer weer naar het buitenland op vakantie gaan, naar Noorwegen, Zweden, Denemarken of Duitsland. Naar Florida, naar Thijs en zijn gezin, het lijkt me fantastisch. Maar ik zie dat helemaal nog niet gebeuren, we mogen blij zijn als het plan, om de hele bevolking voor de herfst ingeënt te hebben, lukt. Ik denk dat reizen naar het buitenland uitgesteld moet worden tot, met een beetje geluk, de winter maar misschien zelfs wel tot in 2022.

Dan staat er al 3 dagen een geheimzinnige tent voor je deur.........

Terwijl je tegen iedereen hebt gezegd dat je dit jaar 51 wordt........

Maar daar trappen wij niet in..........

Natascha, van harte gefeliciteerd met je 50ste verjaardag!!!

2020 was voor iedereen een raar jaar. Door corona hebben we weinig kunnen betekenen voor onze leden.
Wij willen langs deze weg alle leden en sponsoren bedanken voor de steun die wij hebben ontvangen.
Wij hopen als bestuur dat we in 2021 ter zijner tijd weer normaal onze sport kunnen uitoefenen.

Wij wensen iedereen een gezond en gelukkig 2021!

De dans ontsprongen

Mijn schoonzus Marjo, de zus van Erno, zou eerste kerstdag naar de broer van haar partner gaan. Die broer is getrouwd met de beste vriendin van Marjo en het gezin heeft drie kinderen. Kunt u het nog volgen? De dag voor Kerst belden de vriendinnen nog met elkaar om te overleggen. De beste vriendin werkt in de zorg en vertelde dat ze collega’s had die besmet waren met het coronavirus. Vriendin mocht wel bezoek ontvangen met Kerst, had de huisarts gezegd, toen ze die belde om advies, maar vriendin mocht niet bij haar partner in bed slapen. De zus van Erno vond dit zo’n vreemd advies, dat ze besloot niet te gaan. Ze zou een toetje voor zeven man maken en zat dus ineens met een liter slagroom, twee liter ijs en een kilo diepgevroren zomerfruit. Gisteren belden we met mijn schoonzus. Haar beste vriendin blijkt corona te hebben, het hele gezin wordt deze week getest en moet in quarantaine. Als… als mijn schoonzus toch was gegaan, had ze dus een groot risico gelopen om besmet te raken en als… ze, volgens het oorspronkelijke plan op de terugweg langs haar ouders was gegaan (waar wij de volgende dag heen gingen) hadden er dus zes mensen waaronder twee hoogbejaarden besmet kunnen raken. Voor mij is dit het bewijs dat het goed is om zo weinig mogelijk bezoek te ontvangen of op bezoek te gaan. En dat je beter een week lang ijs met slagroom en zomerfruit kan eten, dan het risico lopen besmet te raken.

Voetbalvereniging SVZ heeft met hoofdtrainer Max Hulsinga overeenstemming bereikt over een nieuw contract dat hem tot en met het seizoen 2021-2022 aan de club bindt. Hulsinga gaat daarmee zijn derde seizoen in bij de zondagderdeklasser uit Zeijen. 

Lees het gehele artikel via de volgende link: https://www.oostermoer.info/nieuws/algemeen/19944/svz-verlengt-contract-met-trainer-max-hulsinga

Dipje

Wij hebben afgelopen weekend beide een dipje. De puf om vol te houden is eruit. Bij mij begint het zaterdag, ik ben snel geïrriteerd, heb nergens zin in. Ik ben de tel kwijt, weet niet meer met de hoeveelste legpuzzel ik op dat moment bezig ben. Ik heb ook al bijna alle puzzels in zaterdagbijlage van het DvhN af. De mens heeft al gauw de neiging te denken dat hij de enige is. Ik denk, hoe doen al die mensen dat toch? Gewoon doorleven in deze bizarre tijd? Ben ik de enige die er niet meer tegen kan? Natuurlijk ben ik niet de enige, niemand leeft gewoon door, maar we gaan er allemaal anders mee om. Ik hou me krampachtig vast aan de voorschriften, ik zie geen hond, ga maar een keer in de week naar de supermarkt en maak me veel te druk over al die mensen die zich niet of steeds minder aan die maatregelen houden. Zoals het vuurwerkverbod negeren, toch met zijn allen bij elkaar gaan zitten tijdens de feestdagen. Erno wordt zondag sip, hij ziet op tegen de komende tijd, hij heeft zo ontzettend genoeg van het thuiswerken en het nergens naar toe kunnen. ‘Kom op we gaan gewoon een stukje rijden met de auto, even wat anders.’ Zegt hij. ‘Hup, laarzen mee om misschien ergens een stukje te gaan wandelen.’ Richting Noorden, binnendoor langs dorpen als Glimmen, Middelbert, Ten Post, we praten ons chagrijn weg en uiteindelijk komen we uit in Delfzijl, met de kop in de wind over de dijk verdwijnen de meeste muizenissen richting zee. We kunnen niet anders dan ‘het’ volhouden, beseffen we.

En het is geen nieuwe teststraat voor Corona, onthulling over 3 dagen........

We schrijven geschiedenis

Ik heb wat vreemde jaren meegemaakt in de 65 jaar dat ik op deze wereld rondloop, maar het afgelopen jaar spant echt de kroon. Het is natuurlijk een groot verschil of het persoonlijk bijzondere jaren zijn met geboorten, verhuizingen, scheidingen, ziekte, trouwerijen of dat het geldt voor een heel land of de wereldbevolking. Mijn tante Nel vertelde dat zo’n beetje de halve familie Windau de Spaanse griep niet heeft overleefd. De oliecrisis kan ik me nog goed herinneren, fietsen op de snelweg tijdens de autoloze zondagen. In een doos met mijn familiegeschiedenis heb ik nog benzinebonnen liggen van mijn vader. Die kreeg hij omdat hij voor zijn werk de auto nodig had. De winter van 1962-1963, de koudste ooit, staat in mijn geheugen gegrift. We woonden in Den Haag en daar liet zich langs de kust een wonder zien, de zee was bevroren. In een fotoboek uit mijn jeugd, kijk ik naar de foto waar ik samen met een vriendinnetje op een ijsschots sta. Zo zal het ook gaan met dit coronajaar, we zullen ons in de toekomst herinneren dat we een periode niet naar de kapper konden, dat er veel ouderen stierven, dat mensen wc-papier hamsterden en we zien dan foto’s van onszelf met mondkapjes op. In die toekomst zullen mijn kleinkinderen aan hun kinderen vertellen dat ze in 2020 maanden niet naar school konden en thuis, via de computer, les kregen. Het was een raar jaar en helaas is het coronavirus nog niet verdreven. We zullen dit allemaal niet gauw vergeten, het wordt een belangrijk tijdperk in onze gezamenlijke geschiedenis.

Ik wens iedereen een fijne oudejaarsavond en een goed begin van 2021.