Na mijn studie en verhuizing van Leeuwarden naar hoofdstraat 41a ben ik bij het eerste gaan voetballen. Lekker weer twee keer in de week trainen en zondag ballen. In totaal zes jaar in het eerste gespeeld met wederom Albert als trainer en later Ron Krohne. In die 6 jaar een keer kampioen geworden en 4 keer als periodekampioen meegedaan in de nacompetitie. Totaal drie keer gepromoveerd en een keer gedegradeerd. Veel doelpunten gezet en een ontzettende leuke tijd gehad. Als ik drie hoogtepunten moet noemen was nummer een het kampioenschap wat traditioneel werd afgesloten met een grote receptie bij club café Kregel. Als team hebben we in dat jaar veel records gebroken. Drie keer gelijkgespeeld in de laatste wedstrijden, maar voor de rest alles gewonnen. Tweede staat voor mij de winst in de nacompetitie in mijn laatste seizoen. Thuis tegen Nieuweschans een 2-0 overwinning en vervolgens met een volle bus en vele auto’s naar Nieuweschans was de 2-1 nederlaag voldoende voor promotie, oftewel voor mij een ideale laatste wedstrijd. Als derde de bekerwedstrijd thuis tegen Hoogeveen, destijds een grote club uit de hoofdklasse. We vlogen er dan wel uit, maar belangrijker voor ons destijds, betekende deze wedstrijd een kantelpunt. Voor deze wedstrijd moesten we alle gele en rode kaarten zelf betalen, daarna niet meer. De recette was namelijk dusdanig dat Cornelis na afloop met het geldkistje in de kleedkamer langs kwam om te vertellen dat gezien de recette/inkomsten SVZ de gele kaarten die we deze wedstrijd hadden gekregen werden betaald door de club EN dat dit voor het rest van het seizoen ook zou gelden. Dat was voor ons fijn, want ook met het aantal gele kaarten stonden we aardig op kop. Op mijn dertigste heb ik nog een jaar bij het tweede gespeeld en daarna de overstap gemaakt naar het derde onder de nuchtere leiding van Egbert en Anne. Inmiddels is het derde het tweede geworden, maar bijna driehonderd doelpunten later speel ik er nog steeds. Het gaat allemaal wat stroever dan voorheen, daarom ben ik ook blij dat we een paar jaar gelden zijn gestart met een 7 keer 7 team. Het veldoppervlakte is daar wat geschikter voor mij (maar vooral voor voetballers zoals Bart). Kortom ik speel al 40 jaar met veel plezier bij SVZ en kijk daar met veel plezier en trots op terug. SVZ zit in het bloed en dat merk ik als ik mijn kinderen aanmoedig met een ‘hup SVZ’, terwijl ze toch spelen bij Achilles en FC Assen.

Andre Emmens